2000 Camp David Zirvesi

Arap-İsrail Savaşları
İsrail-Filistin barış süreci
  
İsrail
  
Batı Şeria, Gazze Şeridi, Golan Tepeleri a
Görüşmelere katılan taraflar
Filistin Devleti
Filistin yönetimi
İsrail
İsrail
Barış sürecinin geçmişi
Camp David Sözleşmesi · Madrid Konferansı
Oslo Barışı / Oslo II · Hebron Protokolü
Wye Nehri / Şarm el Şeyh Memorandumu
Camp David Zirvesi · Taba Zirvesi
Yol haritası · Annapolis Konferansı
Başlıca pazarlık konuları
Antisemitizm teşvikleri · İsrail yerleşimleri
İsrail Batı Yakası Duvarı · Yahudi devleti
Filistinli göçmenler · Filistin Devleti
Kutsal yerler · Kudüs'ün durumu
Filistin Devleti  Bugünkü önderler  İsrail
Mahmud Abbas
Salam Fayyad
Ehud Olmert
Şimon Peres
Uluslararası arabulucular
Diplomatik Dörtlü · Arap Birliği · Mısır
Birleşmiş Milletler Avrupa Birliği Rusya Amerika Birleşik Devletleri Mısır

a Golan Tepeleri, İsrail-Filistin barış sürecinin bir parçası değildir.

2000 Camp David Zirvesi, 2000 yılının Temmuz ayında Maryland'deki Camp David'de Amerika Birleşik Devletleri Başkanı Bill Clinton'un, İsrail başbakanı Ehud Barak'ın ve Filistin Ulusal Yönetimi başkanı Yaser Arafat'ın bir araya geldikleri zirvedir.

Müzakereler

Ehud Barak'ın ısrarı sonucu ABD Başkanı Bill Clinton'ın aracı olduğu zirvede İsrail ile Filistin arasında devam eden çatışmalara bir son vermek amacıyla "nihai statü" belirlenmeye çalışıldı. Zirve iki tarafın "daimi statü" sorunları, sınırlar, yerleşimler, mülteciler ve Kudüs'ün de dahil olduğu konularda bir anlaşmaya varamaması üzerine belli bir sonuca ulaşılamadan sona erdi. Ancak, iki taraf da müzakerelere en yakın zamanda bir anlaşmaya varma amacı ile devam edecekleri sözünü yinelediler. Barış görüşmeleri devam etmeyince, bölgedeki durum da kötüye gitmeye başladı. Zirve, Filistinliler ile İsrail arasındaki güvenilmezlik tezleri artırmasına neden olmuştur.

Kamuoyunun zirve ile ilgili düşünceleri

Filistin halkı müzakere süreci boyunca Arafat'ı destekledi. Hatta, zirve sonrası Arafat'ın kamuoyu desteği %39'dan %46'ya kadar arttı.[1] Genel olarak, Filistin halkının %68'i Camp David'de nihai bir anlaşma üzerinde Arafat'ın tavrını desteklerken %14'ü Arafat'ı gereğinden fazla uzlaşımcı bularak zirvedeki tutumuna karşı çıktı. %6'lık bir kesim ise Arafat'ın yeterince uzlaşımcı bir tavır takınmadığı görüşünü belirtti.[2]

Öte yandan, Barak kamuoyu yoklamalarında başarılı olamadı. İsrail halkının sadece %25'i Camp David'deki tutumunu doğru bulurken %58'i barış sürecinde fazla uzlaşımcı davranması sebebiyle tavrına karşı çıktı.[3] İsraillilerin büyük bir kısmı Barak'ın güvenlik hariç diğer tüm konularda savunduğu düşünceleri hatalı buldu.

Bibliyografya

Kaynakça

  1. Camp David Summit, Chances for Reconciliation and Lasting Peace, Violence and Confrontations, Hierarchies of Priorities, and Domestic Politics. Palestinian Center for Policy and Survey Research, 2000.
  2. Israeli Poll 1 27–31 July 2000. Harry S. Truman Institute for the Advancement of Peace, 2000.

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 7/13/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.