İbrahim ibn Edhem
İbrahim bin Edhem (Arapça: إبراهيم بن أدهم )(M. 718-782 / H. 100-165)[1], zahid, sufi muhaddis.
Horasan' ın Belh şehrinde doğdu. Ailesi Arap kabilelerinden Benî İcl’e veya Temîm’e mensup olan İbrahim, varlıklı ailesiyle genç yaşına kadar Horasan'da bulundu.Horasan’dan ayrılan İbrahim bin Edhem; Şam, Irak, Hicaz ve Anadolu' ya seyahatler yaptı. Mekke’de bulunduğu sırada babasının vefat ettiğini haber alınca ülkesine giderek babasının vasiyeti üzerine malını gerekli yerlere dağıttıktan sonra kendi payını da diğer vârislere bırakıp tekrar Mekke’ye dönmüştür. İbrahim bin Edhem, Bizanslılar’a karşı yapılan bir deniz seferi sırasında ismi günümüzde bilinemeyen adada vefat etmiştir.
Değişiminin hikayesi Sufi menkıbelerin en meşhurlarından biridir. Tahtını bırakıp zühtü ve derviş olmayı seçen prensin hikayesi, Gotama Buda'ninkine benzer.[2] Ebu Nuaym'e göre, İbrahim bin Edhem tasavvufta hareketsizliği ve rabıta'yı vurgulamıştır. Mevlânâ Celaleddin Rumi Mesnevi'sinde geniş bir şekilde menkıbesini anlatmıştır. İbrahim bin Edhem'in en meşhur talebelerinden biri Şakik-i Balhi'dir (ö. M. 810).
Bir kıssa
Tasavvufi hayat bakışıyla ilgili şöyle yazılır: İbrahim Edhem sormuş arkadaşı, "Senelerdir arkadaşız, söyle bakalım bende hoşuna gitmeyen şeyleri." İbrahim Ethem cevap verir, "Ben sana hiç o gözle bakmadım ki."[3][4]
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- ↑ Richard Nelson Frye, The Cambridge History of Iran: The period from the Arab invasion to the Saljuqs, CUP, 1975, s. 450.
- ↑ Muslim Saints and Mystics, Attar, trans. A.J. Arberry intro. on Ebrahim ibn Adham; Encyclopedia of Islam, Ibrahim ibn Adham
- ↑ İbrahim Ethem - mutasavvıf, tabiin
- ↑ MENKIBE - İBRAHİM BİN ETHEM