1995 Pasifik Grand Prix
Yarış ayrıntıları | ||
---|---|---|
17 yarışlık 1995 Formula 1 sezonunun 15. yarışı | ||
| ||
Tarih | 22 Ekim 1995 | |
Resmî ad | II Pasifik Grand Prix | |
Yer | TI Pisti, Aida, Japonya | |
Pist | 2,314 mil / 3,704 km | |
Yarışılan mesafe | 83 tur, 192,093 mil / 307,349 km | |
Hava | Parçalı bulutlu | |
Pol | ||
Pilot | David Coulthard | Williams-Renault |
Zamanı | 1:14.013 | |
En hızlı tur | ||
Pilot | Michael Schumacher | Benetton-Renault |
Zamanı | 1:16.374 (83 turluk yarışın 40. turunda) | |
Podyum | ||
Birinci | Michael Schumacher | Benetton-Renault |
İkinci | David Coulthard | Williams-Renault |
Üçüncü | Damon Hill | Williams-Renault |
1995 Pasifik Grand Prix (resmi adıyla II Pasifik Grand Prix) 22 Ekim 1995 tarihinde Aida, Japonya'da yer alan TI Pisti'nde yapılmış olan Formula 1 yarışı. Pasifik'teki mücadele 1995 Formula 1 sezonunun 15. etkinliğiydi.[1] 83 tur üzerinden düzenlenen yarış, sıralama turlarında en iyi üçüncü dereceyi elde etmiş olan Michael Schumacher'in birinciliğiyle sonuçlandı. Yarışa ilk sırada başlayan Williams pilotu David Coulthard ikinci olurken takım arkadaşı Damon Hill üçüncü sırayı aldı.[2] Genel sıralamadaki en yakın rakibi Hill'le arasındaki puan farkını açan Schumacher bu yarış sonunda, 1995 sezonunun bitimine iki yarış kala, Sürücüler Şampiyonluğunu elde etti.[3]
Damon Hill yarışa, Britanya basınının yarış içindeki mücadelelerde yeterli derecede "kuvvetli" olmadığı eleştirileri arasında, ön bölümde Coulthard'ın hemen yanında başlamıştı.[4] İlk virajda Schumacher Hill'i dışarıdan geçmek için atak yaptı, ancak İngiliz pilot Schumacher'i arkasında tuttu. Bu sırada, Ferrari'yle yarışan Jean Alesi, içeriden iki sürücüyü de geride bırakarak ikinci sıraya yerleşti. Böylece Hill üçüncülüğe, Schumacher ise Gerhard Berger'in de arkasına, beşinciliğe, düştü.[1] Schumacher ilk pit stoplarda Alesi ve Hill'i geçmeyi başardı. Alman sürücü yeni yumuşak lastikleriyle, iki pit stop stratejisi uygulayan Coulthard'a yaklaşmayı sürdürdü. Coulthard'dan tur başına iki saniye daha hızlı olan Schumacher, rakibini geçtikten sonra aradaki farkı 21 saniyeye kadar çıkardı; böylece üçüncü pit stoptan yine yarışın lideri olarak piste döndü.[5]
Yarış detayı
Yarış öncesi
Pasifik Grand Prix'in başlagıçta sezonun üçüncü yarışı olarak 16 Nisan 1995'te yapılması planlanmıştı. Ancak Büyük Hanshin depreminin yerel altyapı ve iletişim sistemine verdiği hasar sebebiyle, yarış ekim ayına alındı.[6][7]
Sezonun 15. mücadelesine gelinirken, Benetton pilotu Michael Schumacher Sürücüler Şampiyonası'da 82 puanla lider; Williams'tan Damon Hill ise, 27 puan geride, 55 puanla ikinciydi. Geriye kalan üç yarışta alınabilecek 30 puan, Hill'in halen şampiyon olma ihtimali olduğunu gösteriyordu. Alman sürücü Schumacher'in Pasifik'te alacağı bir dördüncülük ise, Damon Hill yarışı kazansa bile, aradaki farkı 20 puanın üstünde tutarak Schumacher'in iki yarış kala şampiyonluğunu ilan etmesi demekti. Bu ikilinin arkasında Williams'tan David Coulthard 43 puanla üçüncü, Johnny Herbert ve Jean Alesi 40'ar puanla dördüncü durumdaydı.[8] Markalar Şampiyonası'nda, Benetton 112& puanla, 92 puanlı ikinci Williams'ın önünde yer alırken, kalan yarışlarda maksimum alınabilecek 48 puan kalmıştı.[1][8] Yarıştan önceki iki hafta boyunca, Damon Hill, Avrupa Grand Prix'te Schumacher'le girdiği mücadelede beklenen performansı sergilemediği şeklinde, ağır eleştirilere maruz kaldı.[4][9] Yarış öncesi bir röportajında Ligier takımının yarı zamanlı sürücüsü Martin Brundle şöyle demişti:
Damon iki şey yapmalı. Birincisi, kendini gelecek sene Williams'ın 1 numarası olarak konumlandırlmalı ki, takımı kendisine bütün gücüyle destek verebilsin. İkincisi, kendini yeniden bir yarışçı olarak ortaya koymalı.[10]
Hill'in şampiyonluktaki rakibi Schumacher, İngiliz sürücünün geçiş için "isteksiz hamleler" yaparak kendini "tehlikeye attığını" ifade etti.[9] Bu yorumlar önceki yarışlarda, özellikle Hill'in Schumacher'i kendini engellemekle suçladığı Belçika Grand Prix'inde, İngiliz ve Alman pilot arasında yaşanan bir dizi mücadeleden sonra artmaya başlamıştı.[11] 19 Ekim'de sürücü etiğini tartışmak üzere toplanan Uluslararası Otomobil Federasyonu (FIA) Dünya Motor Sporları Konseyi, bu konuda yeni kurallar getirmemeyi kararlaştırdı. Formula 1'in yönetim teşkilatı, Hill ve Schumacher'in yıl boyunca karıştığı kazalarda kurallarda yer alan, sürücüler "başka bir sürücüyü açıkça tehlikeye atmadığı veya sürekli direk olarak onu engellemediği" sürece aracı istediği gibi kullanmakta serbesttir anlayışı temelinde işlem yapılabileceğini vurguladı.[12]
Aracı Williams FW17'nin, Aida gibi yüksek bastırma kuvveti gerektiren pistlere daha uyumlu olması nedeniyle Benetton'dan daha avantajlı gözüken Williams takımı, yarışın favorisi durumundaydı. Williams'la durumları eşitlemek isteyen Benetton, Benetton B195'in arka süspansiyonunda değişikliğe gitti.[9]
Mücadele öncesi beş sürücü değişikliği yaşandı. Sezon içinde iki Ligier'den birini paylaşan iki isimden, onuncu yarış olan Almanya'dan beri yarışan, Martin Brundle yerini Aguri Suzuki'ye bıraktı.[10][13] McLaren takımının Fin pilotu Mika Häkkinen'in apandisit ameliyatı geçirmesi nedeniyle Jan Magnussen sürücü koltuğuna geçti.[14] Değişen üçüncü isim, Portekiz Grand Prix'te geçirdiği kazadan sonra Avrupa Grand Prix'i kaçırarak, Japonya'da pistlere dönüş yapan Tyrrell pilotu Ukyo Katayama oldu.[15] Footwork takımında Max Papis'in yerini Gianni Morbidelli alırken, Pacific'te Bertrand Gachot Jean-Denis Délétraz'ın doldurduğu sürücü koltuğuna geri döndü; iki pilot da sezon başında takımlarında yarışan isimlerdi.[16] Délétraz sürüş hakkı için Pacific takımına daha önce anlaşılan ödemeleri yapmayınca yollar ayrılmıştı.[17] Bunun üzerine Pacific takımı ilk olarak yerel isimlerden Katsumi Yamamoto'yi gündemine alsa da, japon sürücü FIA Super Licence sahibi olmadığından yeniden Gachot'ta karar kılındı. Benzer sebeplerle Roberto Moreno'nun yerine Hideki Noda'yı getirmeyi düşünen Forti takımı, Noda bir önceki sezon Larrousse takımıyla üç yarışa katılmış olmasına rağmen, bir sonuç alamadı.[18]
Antrenmanlar ve sıralama turları
"Benim tek düşündüğüm son turuma çıkmak ve Michael'in derecesini geliştirmiş olabileceği ihtimaliyle, daha iyisini yapmayı denemekti. Sürenin bitimine çok az kaldığından hemen piste çıkmak zorundaydım; Micheal'ın derecesini kontrol edip, sonrasında eğer iyi bir derece gelmişse onu geçmeye çalışmak için zaman yoktu."
Yarış öncesi ilki Cuma, ikincisi ise Cumartesi sabahı olmak üzere iki antrenman yapılmıştı. 1 saat 45 dakika süren iki antrenmanda da yağış görülmedi.[19] Bunlardan ilkinde en hızlı isim Schumacher 1:16.057'lık turuyla, sırasıyla ikinci ve üçüncü olan Hill ve Coulthard'tan saniyenin onda üçü daha iyiydi. Ferrari dördüncü ve beşinci iyi zamanlara imza attı; Gerhard Berger takım arkadaşı Jean Alesi'nin önünde yer alırken, altıncı pilot McLaren'den Mark Blundell'di.[1] Coulthard ikinci antrenmanda 1:15.730'la Schumacher'den dahi iyi bir derece elde etti. Diğer Williams sürücüsü Hill ikinci, Jordan'dan Eddie Irvine dördüncü sırada yer aldı. Jordan pilotunun önünde ve arkasında iki Ferrari, üçüncü Alesi ile beşinci Berger, vardı. Benettonlar altıncı ve yedinci sırada kalırken, Schumacher Herbert'in önündeydi. Sauber'den Heinz-Harald Frentzen ve Jean-Christophe Boullion sekiz ve onuncu, Jordan'ın ikinci ismi Rubens Barrichello ise dokuzuncu sırayı almıştı.[1]
Sıralama turları bir saatlik iki bölümden oluşuyordu; bunlardan ilki Cuma, ikinci Cumartesi öğleden sonra yapıldı. Bölümlerden herhangi birindeki en hızlı zaman yarışa başlama sıralarını belirlemekteydi.[19] Coulthard attığı 1:14.013'lük turla üst üste dördüncü kez, Williams'ı pol pozisyonuna taşımayı başardı.[1][20] Ondan saniyenin onda ikisi kadar yavaş olan takım arkadaşı Hill'le birlikte, iki İngiliz pilot en öndeki iki yerin sahibi oldu.[1] İki günlük sıralama turları boyunca, Benetton'unun bastırma kuvvetini düzenli olarak düşürerek, Williams'larla arayı kapatan Schumacher üçüncü sırayı aldı. Alman pilotun ikinci bölümün bitimine çok az bir zaman kala attığı son turu, Coulthard'ı piste çıkarak daha iyi bir derece elde etmeye zorlamıştı. Williams sürücüsü bunun için fazladan bir lastik seti harcadı; FIA'nın toplamda yedi set lastiğe izin veren kuralı düşünüldüğünde, bu durum Williams'ın yarışta sadece iki yeni lastik takımı kullanabileceği anlamına geliyordu. Üç hakkı kalan Schumacher bu alanda avantajlı hale gelmişti. Pistin kirli bölümünden (yarış çizgisinin karşı tarafı) kalkış yapacak olan Damon Hill de yalnızca iki kez yeni lastikler kullanabilecek olmasından dolayı endişeliydi.[9]
Berger, ikinci bölümün sonlarına doğru pist dışındaki çakıl alana savrulmasına rağmen, dördüncü en iyi zamanı elde etti.[21] Takım arkadaşı Alesi beşinci olurken, altıncı Irvine sezondaki en iyi sıralama turları derecesine ulaştı. Çaylak sürücü Magnussen iki bölümü de hatasız tamamlayarak, takımının diğer ismi Blundell'in sadece iki sıra gerisinde, 12. sırayı kazandı.[22] Pistlere dönen Suzuki, Katayama, Morbidelli ve Gachot sırasıyla 13., 17., 19. ve 24. ceplerde kaldı; 24 pilot 7,392 saniyelik zaman diliminde sıralandı.[1]
Yarış
Yarış günü hava yağışsız, sıcaklık 21 °C (70 °F)'ydi.[1] Pilotlar JST ile 09:30'da (GMT +8) 30 dakikalık ısınma turu için piste çıktı. Sıralama turlarındaki iyi performansını sürdüren Williamslar'dan Coulthard 1:16.831'lik derecesiyle en hızlı sürücü oldu. Takım arkadaşı Hill üçüncü, Sauber'den Boullion ise iki Williams'ın arasında ikinci en iyi zamanı elde etti. İlk dördün son ismi, Hill'den 0,8 saniye daha yavaş olan, Ligier takımından Olivier Panis'ti.[1] Yarışa pistin kirli tarafından başlayacak olan Damon Hill, antrenman sırasında başlangıç düzlüğünde iken aracını oradan geçirerek, bu bölümü temizlemeye çalışmıştı.[9] Schumacher pistin dışına çıkarak aracının zarar görmesine rağmen, turu sekizinci sırada bitirdi.[23] Parkurun geçişlere pek izin vermeyen yapısı ve Japonya Grand Prix'in sadece bir hafta sonra yapılacak olması nedeniyle seyirci sayısı 15.000'de kaldı.[24]
Sonuçlar
Sıralama turları
Sıra | No | Sürücü | Marka | Q1 Zamanı | Q2 Zamanı | Fark |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 6 | David Coulthard | Williams-Renault | 1:14.182 | 1:14.013 | — |
2 | 5 | Damon Hill | Williams-Renault | 1:14.289 | 1:14.213 | +0.200 |
3 | 1 | Michael Schumacher | Benetton-Renault | 1:14.524 | 1:14.284 | +0.271 |
4 | 27 | Jean Alesi | Ferrari | 1:14.919 | 1:15.131 | +0.906 |
5 | 28 | Gerhard Berger | Ferrari | 1:14.974 | 1:15.125 | +0.961 |
6 | 15 | Eddie Irvine | Jordan-Peugeot | 1:15.696 | 1:15.354 | +1.341 |
7 | 2 | Johnny Herbert | Benetton-Renault | 1:15.561 | 1:15.556 | +1.543 |
8 | 30 | Heinz-Harald Frentzen | Sauber-Ford | 1:15.942 | 1:15.561 | +1.548 |
9 | 26 | Olivier Panis | Ligier-Mugen-Honda | 1:17.071 | 1:15.621 | +1.608 |
10 | 7 | Mark Blundell | McLaren-Mercedes | 1:15.652 | 1:16.166 | +1.639 |
11 | 14 | Rubens Barrichello | Jordan-Peugeot | 1:16.263 | 1:15.774 | +1.761 |
12 | 8 | Jan Magnussen | McLaren-Mercedes | 1:16.339 | 1:16.368 | +2.326 |
13 | 25 | Aguri Suzuki | Ligier-Mugen-Honda | 1:17.019 | 1:16.519 | +2.506 |
14 | 23 | Pedro Lamy | Minardi-Ford | 1:17.224 | 1:16.596 | +2.583 |
15 | 29 | Jean-Christophe Boullion | Sauber-Ford | 1:16.646 | 1:23.791 | +2.633 |
16 | 24 | Luca Badoer | Minardi-Ford | 1:17.612 | 1:16.887 | +2.874 |
17 | 3 | Ukyo Katayama | Tyrrell-Yamaha | 1:17.265 | 1:17.014 | +3.001 |
18 | 4 | Mika Salo | Tyrrell-Yamaha | 1:17.213 | 1:17.235 | +3.200 |
19 | 9 | Gianni Morbidelli | Footwork-Hart | 1:18.288 | 1:18.114 | +4.101 |
20 | 10 | Taki Inoue | Footwork-Hart | 1:19.471 | 1:18.212 | +4.199 |
21 | 21 | Pedro Diniz | Forti-Ford | 1:20.555 | 1:19.579 | +5.566 |
22 | 22 | Roberto Moreno | Forti-Ford | 1:19.745 | 1:19.779 | +5.732 |
23 | 17 | Andrea Montermini | Pacific-Ford | 1:22.096 | 1:20.093 | +6.080 |
24 | 16 | Bertrand Gachot | Pacific-Ford | 1:22.710 | 1:21.405 | +7.392 |
Kaynak:[1] Koyu yazım sürücünün iki zamanından, sıralamayı belirleyen, daha hızlı olanı belirtir. |
Yarış
Sıra | No | Sürücü | Marka | Tur | Zaman/Durum | BS | Puan |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 1 | Michael Schumacher | Benetton-Renault | 83 | 1:48:49.972 | 3 | 10 |
2 | 6 | David Coulthard | Williams-Renault | 83 | +14.920 | 1 | 6 |
3 | 5 | Damon Hill | Williams-Renault | 83 | +48.333 | 2 | 4 |
4 | 28 | Gerhard Berger | Ferrari | 82 | +1 tur | 5 | 3 |
5 | 27 | Jean Alesi | Ferrari | 82 | +1 tur | 4 | 2 |
6 | 2 | Johnny Herbert | Benetton-Renault | 82 | +1 tur | 7 | 1 |
7 | 30 | Heinz-Harald Frentzen | Sauber-Ford | 82 | +1 lap | 8 | |
8 | 26 | Olivier Panis | Ligier-Mugen-Honda | 81 | +2 tur | 9 | |
9 | 7 | Mark Blundell | McLaren-Mercedes | 81 | +2 tur | 10 | |
10 | 8 | Jan Magnussen | McLaren-Mercedes | 81 | +2 tur | 12 | |
11 | 15 | Eddie Irvine | Jordan-Peugeot | 81 | +2 tur | 6 | |
12 | 4 | Mika Salo | Tyrrell-Yamaha | 80 | +3 tur | 18 | |
13 | 23 | Pedro Lamy | Minardi-Ford | 80 | +3 tur | 14 | |
14 | 3 | Ukyo Katayama | Tyrrell-Yamaha | 80 | +3 tur | 17 | |
15 | 24 | Luca Badoer | Minardi-Ford | 80 | +3 tur | 16 | |
16 | 22 | Roberto Moreno | Forti-Ford | 78 | +5 tur | 22 | |
17 | 21 | Pedro Diniz | Forti-Ford | 77 | +6 tur | 21 | |
YD | 14 | Rubens Barrichello | Jordan-Peugeot | 67 | Elektrik arızası | 11 | |
YD | 9 | Gianni Morbidelli | Footwork-Hart | 63 | Motor | 19 | |
YD | 10 | Taki Inoue | Footwork-Hart | 38 | Elektrik arızası | 20 | |
YD | 17 | Andrea Montermini | Pacific-Ford | 14 | Vites kutusu | 23 | |
YD | 25 | Aguri Suzuki | Ligier-Mugen-Honda | 10 | Spin | 13 | |
YD | 29 | Jean-Christophe Boullion | Sauber-Ford | 7 | Spin | 15 | |
YD | 16 | Bertrand Gachot | Pacific-Ford | 2 | Vites kutusu | 24 | |
BS:Başlangıç sırası YD:Yarış dışı Kaynak:[2] |
Yarış sonrası oluşan sıralamalar
|
|
- Not: Sadece en iyi beş sürücü ve marka listelenmiştir.
Kaynakça
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 Henry, Alan (1995). "1995 Grands Prix: Pacific Grand Prix". Autocourse 1995-96. Hazleton Publishing. s. 214–215. ISBN 1-874557-36-5.
- 1 2 "1995 Pasifik Grand Prix". Formula 1 Resmi Web Sitesi. 26 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20140426215409/http://www.formula1.com/results/season/1995/128/. Erişim tarihi: 25.04.2008.
- ↑ "Schumacher Dünya Şampiyonu". GrandPrix.com. Inside F1. 23.10.1995. 11 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20121011105232/http://www.grandprix.com/ns/ns00331.html. Erişim tarihi: 03.03.2008.
- 1 2 Walker, Murray (Yorumcu) (1995-10-22). Grand Prix: Pacific (Televizyon programı). Londra, İngiltere: BBC. Olayın gerçekleşme zamanı: 24:00–24:30. "Damon Hill has had a lot of criticism for not being "forceful" enough, well it's a very different point of view from inside the cockpit."
- ↑ "Grand Prix Results: Pacific GP, 1995". GrandPrix.com. Inside F1. 2 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20130602174421/http://www.grandprix.com/gpe/rr579.html. Erişim tarihi: 2007-03-20.
- ↑ "Formula 1 calendar rethink". GrandPrix.com. Inside F1. 1995-02-06. 12 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20121012145455/http://www.grandprix.com/ns/ns00009.html. Erişim tarihi: 2008-04-26.
- ↑ Roebuck, Nigel (1995-10-22). "Schumacher prepares countdown to title - Motor Racing". The Sunday Times (Londra, İngiltere: Times Newspapers): 2/19.
- 1 2 "Champion in all but name". GrandPrix.com. Inside F1. 1995-10-16. 12 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20121012145506/http://www.grandprix.com/ns/ns00322.html. Erişim tarihi: 2008-04-26.
- 1 2 3 4 5 6 Henry, Alan (Aralık 1995). "1995 Grands Prix: Pacific Grand Prix". Autocourse 1995-96. Hazleton Publishing. s. 209. ISBN 1-874557-36-5.
- 1 2 Holt, Oliver (1995-10-20). "Hill under fire for conceding championship - Motor Racing". The Times (Londra, İngiltere: Times Newspapers).
- ↑ "Grand Prix Results: Belgium GP, 1995". GrandPrix.com. Inside F1. 7 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20140407091556/http://grandprix.com/gpe/rr575.html. Erişim tarihi: 2007-03-20.
- ↑ Henry, Alan (Aralık 1995) [1995]. "1995 Grands Prix: Pacific Grand Prix". Autocourse 1995-96. Hazleton Publishing. s. 211. ISBN 1-874557-36-5.
- ↑ Saward, Joe (1995-12-01). "News Feature – 1995 Formula 1 Review". GrandPrix.com. Inside F1. 30 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20130130212435/http://www.grandprix.com/ft/ft00204.html. Erişim tarihi: 2008-08-17.
- ↑ "Magnussen impresses for McLaren". GrandPrix.com. Inside F1. 1995-10-23. 11 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20121011105245/http://www.grandprix.com/ns/ns00336.html. Erişim tarihi: 2008-08-17.
- ↑ "Tyrrell drive up for grabs". GrandPrix.com. Inside F1. 1995-10-02. 12 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20121012145551/http://www.grandprix.com/ns/ns00310.html. Erişim tarihi: 2008-08-17.
- ↑ Henry, Alan (Aralık 1995) [1995]. "1995 FIA World Championship". Henry, Nick. Autocourse 1995-96. Hazleton Publishing. s. 232. ISBN 1-874557-36-5.
- ↑ Domenjoz, Luc (1995). "The 17 Grand Prix - Pacific Grand Prix". Formula 1 Yearbook 1995. Chronosports Editeur. s. 199. ISBN 2-940125-06-6.
- ↑ Dodgins, Tony (1995-10-26). "Pacific GP: F1 team by team". Autosport 141 (4): 41, 43.
- 1 2 "Pacific Grand Prix - 95". Gale Force F1. 2006-08-20 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20060820064929/http://www.galeforcef1.com/95/pacific/. Erişim tarihi: 2008-08-17.
- ↑ "1995 > Coulthard, David". Formula 1 resmî internet sitesi. 17 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20131217231447/http://www.formula1.com/results/driver/1995/11.html. Erişim tarihi: 2008-08-19.
- ↑ "Pacific Grand Prix: 2nd Qualifying". Gale Force F1. 2006-08-20 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20060820064929/http://www.galeforcef1.com/95/pacific/qual2.html. Erişim tarihi: 2008-08-17.
- ↑ Henry, Alan (Aralık 1995). "1995 Grands Prix: Pacific Grand Prix". Autocourse 1995-96. Hazleton Publishing. s. 210. ISBN 1-874557-36-5.
- ↑ Walker, Murray (Yorumcu) (1995-10-22). Grand Prix: Pacific (Televizyon programı). Londra, İngiltere: BBC. Olayın gerçekleşme zamanı: 13:30–14:00. "And this morning, Michael Schumacher went off the track and damaged his race car tore off the barge board part of the aerodynamics on the left side of the car."
- ↑ Domenjoz, Luc (1995). "The 17 Grand Prix - Pacific Grand Prix". Formula 1 Yearbook 1995. Chronosports Editeur. s. 198. ISBN 2-940125-06-6.
Önceki yarış: 1995 Avrupa Grand Prix |
FIA Formula 1 Dünya Şampiyonası 1995 sezonu |
Sonraki yarış: 1995 Japonya Grand Prix |
Önceki yarış: 1994 Pasifik Grand Prix |
Pasifik Grand Prix | Sonraki yarış: Yok |
|