Fahreddin er-Râzî
| Fahreddin er-Râzî فخر الدين الرازي | |
|---|---|
| Tam adı | Muhammed bin Ömer bin Hüseyin bin Hüseyin bin Ali et-Teymî el-Bekr |
| Doğumu |
6 Şubat 1149 Rey, İran |
| Ölümü |
29 Mart 1210 (61 Yaşında) Herat, Afganistan |
| Çağı | İslam'ın Altın Çağı |
| İlgi alanları | Fizik, İslam Felsefesi, Tefsir, Kelam |
|
Etkilendikleri
| |
Fahreddin er-Râzî (6 Şubat 1149 - 29 Mart 1210)[1], İslâm âlimi, fizikçi ve müfessir.[2]
Künyesiyle beraber adı 'Muhammed bin Ömer bin Hüseyin bin Hüseyin bin Ali et-Teymî el-Bekrî'dir. Babası da büyük bir Horasan âlimiydi ve ilk eğitimini ondan aldı. Dinî ve fen bilimlerini zamanının ve şehrinin ünlü âlimlerinden aldı. Eğitimden sonra seyahat etmeye başladı. Harezm’de Mutezililerle, Herat’ta ise Kerramiyye mensuplarıyla tartışmalarda bulundu. Horasan'da Kutbeddin Muhammed tarafından ilgi gördü.
Râzî, dinî ilimlerde olduğu kadar pozitif bilimlerde de oldukça başarılı bir bilim adamıydı. Özellikle fizik konularıyla ilgilenmiş, cisimlerin hareketi ve ses üzerine çalışmıştır.[3]
Eserleri
Râzî'nin şüphesiz en önemli eseri Mefatih'ul Gayb isimli Kur'an tefsiridir. Tefsir-i Kebir (Ulu Tefsir) diye de bilinen kitabın ismi Türkçeye Gaybın Anahtarları şeklinde çevrilebilir. Bu eser sistematik olma yönüyle tefsir alanının öncü çalışmalarından kabul edilir. Nesefî, bu tefsirin kısaltılmış şeklini içeren Vâdıh isimli bir kitap yazmıştır.
|
|
