II. Manuil Paleologos

II. Manuil Paleologos Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγος
İmparator II. Manuil Paleologos
Bizans İmparatoru
Hüküm süresi	1391-1425
Taç giymesi	1391
Önce gelen	V. İoannis Paleologos
Sonra gelen	VIII. İoannis Paleologos

Eş(leri)	Helena Dragaš
Çocukları	Konstantin Paleologos VIII. Yoannis Paleologos II. Teodor Paleologos, Mora Despotu Andronikos Paleologos, Selanik Despotu Mikhail Paleologos XI. Konstantin Paleologos Dimitrios Paleologos, Mora Despotu Tomas Paleologos, Mora Despotu İsabella Paleologina(evlilik dışı)
Hanedan	Paleologos Hanedanı
Babası	V. İoannis Paleologos
Annesi	Eleni Kantakuzini
Doğum	27 Haziran 1350(1350-06-27)
Ölüm	21 Temmuz 1425 (75 yaşında) Konstantinopolis

II. Manuil Paleologos (Yunan: Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγος Manouēl II Palaiologos, 27 Haziran 1350 - 21 Temmuz 1425), 1391 ile 1425 arasında Bizans İmparatorluğu yapmıştır.

Yaşam öyküsü

II. Manuil Paleologos, İmparator V. İoannis Paleologos (1341–1376, 1379–1390, 1390–1391) ve karısı Eleni Kantakuzini'un ikinci oğluydu. Anne tarafından, İmparator VI. İoannis Kantakuzinos (1347–1376) ve karısı İrini Asanina'nın torunu idi.

Ortak imparator

Babası tarafından despot unvanı verilen (ileride II. Manuil olarak anılanacak) Manuil 1365'de ve 1370'de Batı Avrupa'ya seyahat edip Bizans İmparatorluğu'na yardım bulmaya çalışmıştır. 1369'dan itibaren Selanik'te vali görevini yapmıştır. Kendinin büyük kardeşi olan IV. Andronikos Paleologos'in başarısız kalan imparatorluk ünvanını gaspetme girişiminden sonra 1373'de babası tarafından Manuil'in ortak imparator ve taht varisi olarak ilan edilmesine yol açmıştır. 1376-1379 arasında ve tekrar 1399'da Manuil Venedik Cumhuriyeti'nin yardımı ile onu şahsen savaşta mağlup edip tahttan indirmiştir. V. İoannis'in imparator olarak tahtını geri almasına rağmen, Manuil Osmanlı Sultanı Yıldırım Bayezid'in Bursa'da bulunan sarayına misafir-rehine olarak gidip kalması gerekmiştir. Bu Osmanlı hükümdarının yanında Manuil Anadolu'da Bizans'in elinde son kalan ve dört tarafı hep Osmanlı toprağı ile çevrili yerleşke olan Alaşehir'in (Philadelphia'nin) kuşatılıp Osmanlı egemenliği altına alınması için yapılan askeri sefere iştirak ettirilmiştir.

Kıdemli imparator

Şubat 1391'de babasının ölme haberini alan Manuil Bursa Osmanlı sarayından kaçmış; Konstantinopolis'e gidip II. Manuil unvanı ile imparator olmuş ve imparatorlukta hak iddia eden yeğeni VII. İoannis'in başkente gelip imparator olmasını önlemiştir. II. Manuil'in VII. İoannis ile ilişkileri yıllar geçtikçe iyileşmiştir. Buna karşılık Osmanlılarla ilişkiler kötüleşmeye devam etmiş; 1394 ile 1402 dönemlerinde Sultan I. Bayezid, Konstantinopolis'i karadan kuşatıp kara ablukası uygulamıştır.

Osmanlı kuşatmasının beşinci yılında yeğenin taht naibi olarak bırakan II. Manuil (40 kişilik bir maiyeti ile) Osmanlı İmparatorluğu'na karşı Bizans'a askerî yardım sağlamak için uzun süre ile çok değişik Avrupa devletlerine gitmek üzere bir seyahate çıkmıştır. Bu seyahatinde II. Manuil Aralık 1400 ile Ocak 1401'de İngiltere Krallığı'na kadar gelmiş ve İngiliz Kralı IV. Henry tarafından ağırlanıp devlet idarecileri ile görüşmeler yapmıştır. II. Manuil'in görüşmeler yaptığı diğer Avrupa hükümdarları arasında Fransız Kıralı VI. Charles, Kutsal Roma İmparatoru, Danimarka Kraliçesi I. Margaret ve Aragon Kralı da bulunmuştur. Bu hükümdarlar genellikle efektif yardım sağlamamışlardır. Ancak Konstantinopolis'i Osmanlılardan savunmak üzere Fransa Kralı IV. Şarl önce Mareşal Boucicaut idaresinde Aigeus-Mortes yöresinden 1.200 askeri 6 gemiyle Konstantinapolis'e göndermiş ve sonradan da Seignor Jean De Chateaumordand komutasında 300 asker daha yollamıştır.

Bu arada Osmanlılar aleyhine Macaristan Kıralı Sisgismund komutasında olan ve Avrupa'nın birçok yerlerinden gelip toplanan büyük bir Haçlı ordusu 25 Eylül,1396da Niğbolu Savaşı'nda ezici bir yenilgiye uğratılmıştır. II. Manuil bu Niğbolu Haçlı Seferi için Bizans donamasının büyük bir kısmı olan 10 gemilik bir filoyu Tuna'ya göndermiştir.

Fakat 1402de Osmanlı kuvvetleri Ankara Savaşı'nda doğudan gelen Timur'a mağlup düşmüşler ve Osmanlı devleti içinde Sultanlık için I. Beyazit'in oğulları arasında bir mücadele dönemi. Fetret Devri, başlamıştır. I. Beyazıd'in oğulları durumlarını güçlendirmek için Bizans yardımı istemişler ve taht naibi olan VII. Yoannis bundan faydalanarak Marmara Denizi'nin Avrupa kıyılarını ve Selanik'i tekrar Bizans İmparatorluğu'na katmayı başarmıştır. II. Manuil 1403de Avrupa'dan döndüğü zaman VII. Yoannis Konstantinopolis'in kontrolünü tekrar ona devretmiş ve yeniden Bizans'a geçen Selanik'in özerk idareci olarak atanarak ile ödüllendirilmiştir.

Bizans İmparatorluğu 1403

Bu devirde Bizans İmparatorluğu üzerine olan baskılar azalıp biraz siyasal ferahlık sağlanmıştır. II. Manuil bu dönemde Mora Despotluğu'nun savunmasını pekleştirmeye önem vermiştir. Hatta Bizans İmparatorluğu'nun elinde kalan bu parçayı Haçlıların Mora'daki Latin İmparatorluğu kalıntılarını tekrar eline geçirerek, genişletmeyi bile başarmıştır. II. Manuil Mora yarımadasını Osmanlıların bir hücumundan korumak üzere Korint Kıstağı'nda klasik çağlardan beri bulunan 6 millik duvarı, Heksimillon surları'nı, şahsi kontrolü altında yeniden yaptırmıştır. 1414'de ise piyade ve süvarilerden kurulu bir askerî gücü 4 kadırga ve diğer küçük gemilerden oluşan bir filo ile Taşoz adasına gönderip bu adanın Bizans elinden çıkmasını önlemiştir.

II. Manuil'in adına basılan, üzerinde Manuil'in büstü bulunan bir sikke.

II. Manuil Osmanlı Fetret Devri'nden galip çıkan I. Mehmet Çelebi (1402–1421) ile devamlı dostane ilişkilerde bulunmuştur. Fakat Bizans sarayında bulunan, ve veliaht ortak imparatoru da ihtiva eden Osmanlı aleyhtarı kiliğin devamlı baskısı ile II. Murat (1421–1451) tahta geçtiği zaman I. Bayezid'in Bizans'a kaçmış olan ve Bizans tarafından bir tazminat karşılığında hapiste tutulan Düzmece Mustafa'ya yardım etmekten kaçınamamıştır. Düzmece Mustafa'yi büyük zorluklarla elimine eden II. Murad 1422'de Konstantinopolis'i tekrar karadan kuşatmaya geçmiştir.

Hayatının son yıllarında II. Manuil resmi imparatorluk görevlerinin çoğunu oğlu, varis ve ortak imparator ünvanı olan VIII. Yoannis Paleologos'a devretmiştir. 1424de II. Murad'ın baskısından kurtulmak üzere Bizans ile Osmanlılar arasında yeni bir barış anlaşması imzalanmış ve bu anlaşma ile Bizans tekrar Osmanlılara yıllık tazminat ödeyen bir vasal devlet haline dönüşmüştür.

II. Manuil 21 Temmuz,1425'de ölmüştür.

II. Manuil'in çeşitli konularda yazılmış kitapları elimize geçmiştir. Bunlar arasında değişik kişilere yazdığı mektuplar, bir Azizlerin hayatı hakkında kitap, teoloji ve retorik konularını işleyen incelemeler ve mersiye şeklinde kardeşi Mora Despotu I. Teodor Paleologos'un hayatını anlatan bir biyografi de bulunmaktadır.

Papa XVI. Benedictus'un İslam tartışması

12 Eylül,2006 da verdiği bir konferansta Alman asıllı Papa Benedict XVI II. Manuil'in yazmış olduğu bir kitaptan güya bir İranlı İslam alimiyle (Türk kaynaklarına göre Hacı Bayram Veli ile) 1391'de Ankara'da yaptığı

“	Bana Muhammed'in hangi yenilikler getirdiğini gösterin, orada hep şeytani ve insanlık dışı şeyler bulacaksınız. Örneğin dini kılıç zoruyla yayması gibi.	”

konuşmayı İslamiyet aleytahtarı bir açıklama olarak kullanmıştır.

Ailesi

II. Manuil Paleologos Kumanova'da Sırp prensi olan Konstantin Dragas'in kızı olan Helena Dragaš ile evlenmiştir. İsimleri bilinen çocukları şunlardır:

VIII. Yoannis Paleologos: Bizans imparatoru 1425-1448
II. Teodor Paleologos: Mora Despotu
Andronikos Paleologos: Selanik Despotu
XI. Konstantin Paleologos: Bizans imparatoru 1448-1453
Dimitrios Paleologos: Mora Despotu
Tomas Paleologos: Mora Despotu

Evlilik dışı doğan kızı İsabella Cenevizli İlario Doria ile evlenmiştir.

Dışsal kaynaklar

Roma İmparatorları Ansiklopedisi maddesi.
Oğlu Yoannis'e hitap eden bir hükümdarin erdemliği hakkında bir yazı.
Aynı zamanda yaşayan Bizanslı tarihçi George Sphrantzes'in tarihinden II. Manuil hakkında yazdıkları parçalar.
II. Manuil'in portreleri.

Dipnotlar

Dış kaynaklar

Ostrogorsky, Georg (çev. Fikret Işıltan), (1999 5. Baskı) Bizans Devleti Tarihi, Ankara: Türkiye Tarih Kurumu ISBN 975-16-0348-X (Orijinal 1. Baskı: 1940)
Gregory, Timothy E. (çev. Esra Ermert), (2008), Bizans Tarihi, İstanbul:Yapı Kredi Yayınları ISBN 978-975-08-1507-2
Norwich, John Julius, (1991) Byzantium: The Decline and Fall, Londra:Penguin ISBN 0-14-011447-5, say.156-182 (İngilizce)
Athanasios Angelou , Manuel Palaiologos, Dialogue with the Empress - Mother on Marriage. Introduction, Text and Translation, Vienna, Academie der Wissenschaft, Vienna 1991.

Resmî unvanlar
Önce gelen: V. İoannis Paleologos	Bizans İmparatoru 1391-1425	Sonra gelen: VIII. İoannis Paleologos

Batı Roma ve Bizans imparatorları

Principatus dönemi MÖ 27-MS 235	Augustus Tiberius Caligula Claudius Neron Galba Otho Vitellius Vespasian Titus Domitian Nerva Trajan Hadrianus Antoninus Pius Marcus Aurelius ile Lucius Verus Commodus Pertinax Didius Julianus Septimius Severus Caracalla Geta Macrinus ile Diadumenianus Elagabalus Alexander Severus

Üçüncü Yüzyıl Krizi 235-284	Maximinus I Thrax I. Gordian ve II. Gordian Pupienus ve Balbinus III. Gordian Arap Philip Decius ile Herennius Etruscus Hostilian Trebonianus Gallus ile Volusianus Aemilianus Valerianus Gallienus ile Saloninus II. Claudius Quintillus Aurelian Tacitus Florianus Probus Carus Carinus Numerian

Dominatus dönemi 284-395	Diocletianus Maximian Konstantius Chlorus Galerius II. Severus Maxentius II. Maximinus Daia Licinius ile Valerius Valens ve Martinianus Büyük Konstantin II. Konstantin Konstans II. Konstantius ile Vetranio Magnentius Julianus Jovian I. Valentinianus Valens Gratianus II. Valentinianus Magnus Maximus Eugenius I. Theodosius

Batı Roma İmparatorluğu 395-476	Honorius III. Konstantius Joannes III. Valentinianus Petronius Maximus Avitus Majorian Libius Severus Anthemius Olybrius Glycerius Julius Nepos Romulus Augustus

Bizans İmparatorluğu 395-1204	Arcadius II. Theodosius Pulcheria Markianos I. Leo II. Leo Zeno Basiliscus I. Anastasios I. Justin I. Justinianos II. Justin II. Tiberius Konstantin Mavrikios Phokas Heraclius III. Konstantin Heraklonas II. Konstans Mezezius IV. Konstantin ve II. Justinianos Leontios III. Tiberius Philippikos II. Anastasios III. Theodosios III. Leo İsauryalı V. Konstantin Artabasdos IV. Leo Hazar VI. Konstantin İrini I. Nikeforos Stavrakios I. Mihail Rangabe V. Leo Ermeni II. Mihail Theofilos III. Mihail I. Basileios VI. Leon Aleksandros VII. Konstantin I. Romanos II. Romanos II. Nikeforos I. İoannis Çimiskes II. Basileios VIII. Konstantin Zoe III. Romanos IV. Mihail Paflagonyalı V. Mihail IX. Konstantin Monomakos Teodora VI. Mihail I. İsaakios Komnenos X. Konstantin IV. Romanos Diogenes VII. Mihail III. Nikeforos Botaneiates I. Aleksios Komnenos II. İoannis Komnenos I. Manuil Komnenos II. Aleksios Komnenos I. Andronikos Komnenos II. İsaakios Angelos III. Aleksios Angelos IV. Aleksios Angelos Nikolaos Kanabos V. Aleksios Dukas

İznik İmparatorluğu 1204-1261	Konstantin Laskaris I. Teodor Laskaris III. İoannis Vatacis II. Teodor Laskaris IV. İoannis Laskaris

Bizans İmparatorluğu 1261-1453	VIII. Mihail Paleologos II. Andronikos Paleologos IX. Mihail Paleologos III. Andronikos Paleologos V. İoannis Paleologos VI. İoannis Kantakuzinos Mateos Kantakuzinos IV. Andronikos Paleologos VII. İoannis Paleologos V. Andronikos Paleologos II. Manuil Paleologos VIII. İoannis Paleologos XI. Konstantin Paleologos

This article is issued from Vikipedi - version of the 8/25/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.