Zazaca
Vikipedi'nin kalite standartlarına ulaşabilmesi için, bu maddenin veya bir bölümünün temizlenmesi gerekmektedir. Görüşlerinizi lütfen tartışma sayfasında belirtiniz. |
Zazaca | |
---|---|
Zazaki | |
Ana dili olanlar | Türkiye, Avrupa'daki Zazalar, Gürcistan, Kazakistan, ABD |
Konuşan sayısı |
730.705 (anadil olarak) 1.114.000[1]-2.000.000[2] (tarih gerekli) |
Dil aileleri | |
Yazı sistemi | Latin |
Dil kodları | |
ISO 639-1 | - |
ISO 639-2 | zza |
ISO 639-3 | diq, kiu |
Zazaca (kendi dilinde Zazaki, Kırdki, Dımıli, Zonê Ma veya Kırmancki), Zazalar tarafından konuşulan, coğrafya bakımından Türkiye'nin doğusunda ve Kürtçe'nin konuşulduğu bölgenin kuzeybatı sınırlarında, Tunceli (Dersim),[3] Palu (Elazığ), Bingöl, Siverek, Erzincan ve Varto'dan oluşan üçgende ve Bitlis'in batısında Mutki civarındaki köylerde de konuşulan dildir. Zazaca, dil bilimi bakımından Hint-Avrupa dil ailesine mensup İran dillerinin Kuzeybatı İran koluna bağlı bir dildir.[4]
Adlandırma
Zazalar yöreden yöreye kendilerini ve dillerini farklı şekillerde isimlendirirler. Zazaca için kullanılan başlıca isimlendirmeler şunlardır:
- Dımılki veya Dımıli[5][6]: Çermik, Çüngüş, Siverek, Gerger ve Mutki gibi ilçelerdeki Zazalar'ın dillerine verdikleri bir isimdir. Bu yörelerde yaşayan Zazalar çoğunlukla kendilerini de Dımıli olarak isimlendirmektedirler.[7] Bu ismin kökeninin tarihsel olarak Dünbüli(Dımıli) (aşiret) ismiyle bağlantılı olduğu çeşitli yazarlarca iddia edilmiştir.[8][9][10] İsmin Deylem ile de bağlantılı olduğunu söyleyenler de vardır.[11]
- Zazaki: Tarihsel olarak en yaygın olan Zazaların dillerine verdikleri isimdir.(1341-1444) tarihleri arası Kaygusuz Abdal'ın şiirin de Zaza adı geçmiştir.[12] Osmanlı İmparatorluğu resmi kaynaklarından biri olan “Salname-i Diyarbekir” [Diyarbekir Yıllığı] isimli eserlerde, Zaza lisanı ve Zazaca adları geçmiştir.[13] Bu ismin tarihsel olarak Zaza (aşiret) ismiyle bağlantılı olduğu çeşitli yazarlarca iddia edilmiştir.[8][9][14]
- Kırdki: Diyarbakır (Hani, Dicle, Lice, Eğil), Bingöl ve Elâzığ (Palu, Arıcak) gibi il ve ilçelerde bazı Zazaların dillerine verdikleri isimdir. Bu anılan yörelerde yaşayan Zazalar kendilerne Kırd, yaşadıkları yöreye de Kırdane derler.[8][9][15][16][17][18] İlk Zazaca kitap olarak kabul edilen Mevlid'in yazarı Ahmedi Hasi de mevlidi için "Mewlıdê Kırdi" ifadelerini kullanmaktadır.[19]
- Kırmancki[20]: Dersim / Tunceli, Erzincan, Bingöl (Kiğı, Yayladere) gibi il ve ilçelerde daha çok Alevi Zazaların dillerine verdikleri isimdir. Bu anılan yörelerde yaşayan Zazalar kendilerne Kırmanc, yaşadıkları mıntıkaya da Kırmanciye derler.[8][9][21][22]
- Zonê Ma Hınıs ve Varto yörelerinde yaygın olan daha çok Alevi Zazalar tarafından sıkça kullanılan "dilimiz" anlamına gelen tabirdir.[23]
Zazaca araştırmasının tarihçesi
Zazaca üzerine ilk araştırmalar 1856 yılında dilbilimci Peter I. Lerch'in derlemeleri ile başladı. Kırım Savaşında Ruslara esir düşen Osmanlı askerlerinin tutulduğu Roslow'a giden Lerch, buradaki askerler arasında gezerek Kürtçe ve Zazaca birçok derlemeler yaptı. Lerch, bu çalışmalarını üç cilt halinde kitaplaştırarak sırasıyla 1856, 1857 ve 1858 yıllarında Rusça olarak yayınladı.[24] Lerch, kitabının Almanca tercümesini de iki cilt halinde sırasıyla 1857 ve 1858 yıllarında yayınladı.[25] 1862'de Wilhelm Strecker ve Otto Blau tarafından Dersim Zazacasına ait bazı notlar yayınlandı.[26] Daha sonra Friedrich Müller (1864)[27], Albert van Le Coq (1903)[28] gibi dilbilimciler Zazaca üzerine kimi derlemeler ve dilbilimsel analizler yaptılar. Bu zamana kadar ismi anılan dilbilimciler Zazacayı Kürtçe'nin bir lehçesi olarak değerlendirdiler.
1905/1906'da Alman dilbilimci Oskar Mann, Zazaca üzerine bazı araştırmalarda bulundu. Mann'ın ölümünden sonra yarım bıraktığı çalışmaları devr alarak ilerleten Karl Hadank, 1932 yılında bu çalışmaları kitaplaştırdı.[29] İlkin Hadank bu kitabında Zazaca'yı Kürtçe'nin dışında sınıflandırdı. 1933'de Kürt dilbilimci Celadet Bedirxan, derlediği bazı Zazaca metinleri Hawar dergisinde yayınlayıp Zazaca'nın ağızları üzerine bazı karşılaştırmalar yaptı.[30] 1977'de Kanat Kalashevich Kurdoev'in Zazaca'daki cinsiyet ve sayılar üzerine bir çalışması yayınlandı.[31] 1985 yılında Terry Lynn Todd Zazaca grameri üzerine bir doktora tezi yazdı.[32] Todd'un bu eserine kadar modern anlamda kapsamlı bir gramer kitabı yayımlanmamıştı. Daha sonra 1998 yılında iki kapsamlı gramer kitabı yayımlandı.[4]
Zazaca üzerine en önemli çalışma Alman bilim adamı Oskar Mann tarafından gerçekleştirilmiştir. O. Mann, “yeni Farsça”dan farklı olan Zazaca ile Gorancayla karşılaştırınca, 4. Temmuz 1906 da Prusya Bilimler Akademisine yazdığı mektubunda, Zazaca’nın katiyen Kürtçe olmadığını belirtmiştir.[33] Daha sonra onun çalışmaları diğer bir Alman bilim adamı olan Karl Haddank tarafından analiz edilerek 1932 yılında yayımlanmıştır. Onlar bu çalışmaları ile Zazaca’yı diğer İrani ve İrani olmayan diller ile karşılaştırmışlar ve Zazaca’nın ayrı bir dil olduğunu bir lehçe olmadığını ortaya koymuşlardır.[34] Daha sonraki yıllarda İrani diller konusundaki uzman bilim adamları tarafından Zazalar ve Zazaca üzerine yapılan araştırmalar devam etmiştir. Rusyalı parlak bilim adamı Minorsky Zazaların dilbilimsel ve etnik köken nedenleri ile Kürtlerin bir alt grubu olmadığını ortaya koymuştur.[35] Diğer bir İrani diller uzmanı olan MacKenzie ise Kuzey İrani dillerden Zazaca’nın ayrı bir dil olduğunu ortaya koymuştur. Ayrıca MacKenzie Kürtçenin Güney İrani dilleri olan Farsça ve Beluçca ile güçlü bağlarını ortaya koyarak Zazaca ile Kürtçenin İrani dillerin farklı gruplarından olduğunu ispat etmiştir.[36] Mann-Haddank ve Minorsky, Mackenzie gibi İrani diller üzerine uzman büyük bilim adamlarının Zazaca’nın ayrı bir dil olduğunu ispat etmeleri üzerine Zazaca’nın ayrı bir dil olduğu bilim adamlarınca kabul edilen bir realite haline gelmiştir. Daha sonraları Kürtler veya Zazalar üzerine yazan Kryenbroek, Windfuhr ve Paul, MacDowall, Bruinessen gibi onlarca batılı bilim adamı Zazaca’nın ayrı bir dil olduğu konusunda birleşmişlerdir. Son olarak Birleşmiş Milletler kültür örgütü olan UNESCO, Zazacayı yok olma tehlikesi altındaki diller arasında tasnif ederek Zazacanın karşı karşıya kaldığı güncel bir sorunun altını çizmiştir.[37]
Konuşan sayısı
Zazaca konuşanların sayısı hakkında güvenilir kaynak yoktur. Ancak Güneydoğu Anadolu'daki sayısı 1.5 milyon ila 2 milyon arasında olduğu düşünülmektedir. Son 40 yılda aynı sayıdaki Zazalar Batı Anadolu'nun şehir merkezleri ve Avrupa ülkelerine göç etti. Bu sayı etnik Zazalarnın sayısı olup bunların çoğu zamanla Türkler ve Kürmançlara asimile oldular. Zazaların başka bir kesimi ise ana dili olarak Zazacayı konuşmalarına rağmen geleneksel olarak kendini Kürtçenin lehçesini konuşan Kürt olarak görmektedirler. Zazalar ile Kürmançlar arasında Zazaların ayrı bir millet olup olmaması ve Zazacanın ayrı bir dil olup olmaması üzerindeki duygusal tartışma hâlen sürdürülmektedir.[4]
Sınıflandırılması
Zazaca dilbiliminde Hint-Avrupa dil ailesinin Hint-İran ana grubunun İran koluna ait olarak sınıflandırılır.[38] İran grubunun içinde Kuzeybatı dalına hesaplanır, burada Gorani diliyle beraber Zaza-Gorani olarak adlandırılan jenetik grubunu oluşturur.[39][40]
Alman dil bilimcisi Jost Gippert[41] ve LeCoq Beluçça ve Sengserceyi de aynı alt gruba sayar ve bu gruba tarihi Hyrkania bölgesini anımsatan Hyrkan dilleri (Gurgan, Cürcan) grubunu adını verir. [42]. Hazar Denizi kıyısındakı konuşulan Kuzeybatı İran dilleri de Zazacaya gramer ve sözcük bakımından büyük bir benzerlik arzeder.
Prof. Eichner: Zazaki ile Kürtçe akraba ama iki ayrı dildir![43]
Avram Noam Chomsky, Avrupalı öğrencilerin Zazaca üzerine yaptığı bir araştırmada Zazaca için "Müstakil bir dildir" ibaresini kullandı. Noam Chomsky, üniversite öğrencilerinin "Zazaki" konulu araştırma konusunda yapılan çalışmada üniversite öğrencilerinin sorularına cevap verdi. Hazırlanan video içerisinde Zazacanın bir dil olduğu gerçeği bilim adamları ve katılımcılar tarafından sürekli vurgulanırken Dil bilim hususunda büyük otorite olarak nitelendirilen Chomsky'ın Zazacanın ayrı bir dil olduğunu vurgulaması ile noktalanıyor.[44]
Zazaca dilinin, Kürtçeden ayrı bir dil olduğu konusunda dünyanın önde gelen bilim adamlarından olan; Robert Gordon Latham(1860),WilhelmStrecker (1862), Almanİranolog Freinolog Friedrichvon Spiegel,(1871), Alman İranolog C. Bartholomoe(1923), Alman W. Lentz(1926), Norveçli İrenolog G. Morgenstiernne (1927), Ermenidilbilimci A. Abeeghian (1934), İngiliz İranalog H. W. Bailey (1936-50), A. Christensen. K (1939), Fransızdilbilimcilerden J. Vendryese E. Benveniste (1952), Alman İronolog W . B. Hennig (1954), İranolog İ. Gerschvitsch (955), Rus İranolog İ. M. Oranski (1960), B. Henning (1954), D. N. MacKenzie (1961–95), Alman Türkolug ve Altayolog Gerhard Dörfer (1967), İsviçreli İranolog G. Redar (1970), İngiliz dilbilimci T. M. Johnstone (1970), G. L. Windfuhr (1972), Alman İrolog J. Meyerlingwersen (1976), C. F. Voegelin (1977), Alman dilbilimcilerden G. F. Meier (1979), İranolog R. E. Emmerick (1976), Sovyet İranolog R. L. Cabolov (1981), Slovak dilbilimci J. Genzor (1983), Alman dilbilimci G. Bossong (1985), T. L. Todd (1985; G. S. Asatrian / F. Vahman (1987–95), İngiliz İranolog J. R. Payne (1987), Amerikalı dilbilimci M. Ruhlen (1987), F. L. Vahmen (1987-95), Hollandalı İranolog P. G. Kreyenbroek (1992-93) (1926), Norveçli İrenolog G. Morgenstiernne(1927), Ermenidilbilimci Joyce Blau (1989), P. Lecoq (1989), Amerkalı dilbilimci C. M. Jacobson (1993–97), Jonst Gippert (1993–96), M. Sandonato (1994) ve Ludwig Paul (1994–9), M. Sanndonatono (1994), P.Wurzel (1997), gibi bilim adamları başta olmak üzere, Münih Üniversitesi genel bilimcilerin ele aldıkları çalışmalar sonucunda Zazaca’nın kendi başına ayrı bir dil olarak belirlemişlerdir.[45]
Zaza-Gorani'yi Kürt dilleri veya lehçeleri içinde sınıflandıran dilbilimciler de mevcuttur. Peter Lerch (1856-57)[25], Friedrich Müller (1864)[27], Albert van Le Coq (1903)[28], E. B. Soane[46] K. R. Ayyoubi ve I. A. Smirnova (1998)[47] gibi kimi dilbilimcilere göre Zazaca Kürtçe'nin bir lehçesidir.[48].
Ludwig Paul'a göre, Zazaca Kürtçeye nazaran Goranice ve ölü bir dil olan Azerice[4]'nin yanı sıra Talişçe[49] ye de daha yakındır. Bugün Zazaca'ya en yakın diller Hazar Denizi'nin güney kıyılarında konuşulan Gilanice, Mazenderanca ve Talişçe'dir.[50]
Ethnologue'a göre Kuzeybatı İran dilleri ve Zazacanın yeri:[51]
- Zaza-Gorani dilleri (6): Bajelani [bjm], Goranice [hac], Sarli [sdf], Şebeki [sdb], Kuzey Zazacası [kiu], Güney Zazacası [diq]
- Kürt dilleri (4): Soranice [ckb], Kurmançça [kmr] , Kirmanşahi (Kelhuri) [sdh], Lekçe [lki]
- Beluci dilleri (5): Belucice [bgp] [bcc] [bgn], Bashkardi [bsg], Koroshi [ktl]
- Hazar İran dilleri (3): Gilaki [glk], Mazenderani [mzn], Şahmirzadi [srz]
- Merkezî İran dilleri (12): Aştiani [atn], Zerdüşt Daricesi [gbz], Kuzeybatı Farsçası [faz], Gazi [gzi], Khunsari [kfm], Natanzi [ntz], Nayini [nyq], Parsi [prp], Parsi-Dari [prd], Sivandi [siy], Soi [soj], Vafsi [vaf]
- Ormuri-Paraçi dilleri (2): Ormuri [oru], Paraçi [prc]
- Semnani dilleri (4): Lasgerdi [lsa], Sangisari [sgr], Semnani [smy], Sorkhei [sqo]
- Talış dilleri (16): Alviri-Vidari [avd], Eştehardi [esh], Gozarhani [goz], Harzani [hrz], Kabatei [xkp], Kajali [xkj], Karingani [kgn], Ho’ini [xkc], Koresh-e Rostam [okh], Maraghei [vmh], Razajerdi [rat], Rudbari [rdb], Şahrudi [shm], Takestani [tks], Talışça [tly], Yukarı Taromi [tov]
- Sırası bilinmeyen (1): Dezfuli [def]
Alfabe
Harf | A a | B b | C c | Ç ç | D d | E e | Ê ê | F f | G g | H h | I i | İ/Î i/î | J j | K k | L l | M m | N n | O o | P p | Q q | R r | S s | Ş ş | T t | U u | Û û | V v | W w | X x | Y y | Z z |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
İsim | a | be | ce | çe | de | e | ê | fe | ge | he | i | i | je | ke | le | me | ne | o | pe | qe | re | se | şe | te | u | ü/û | ve | we | xe | ye | ze |
Ses | /a/ | /b/ | /dz/ | /ts/ | /d/ | /ɛ/ | /e/ | /f/ | /a/ | /h/ | /ɪ/ | /i/ | /ʒ/ | /k/ | /l/ | /m/ | /n/ | /o/ | /p/ | /q/ | /r/ | /s/ | /ʃ/ | /t/ | /y/ | /u/ | /v/ | /w/ | /x/ | /ɪ/ | /z/ |
Harfler ve Ses Değerleri
- X: Zazacada, Kurmancîde ve ayrıca Tatarca’da ve Azerice’de kullanılır. Boğazdan gelen gırtlaksı bir H sesidir. Normal H sesinden biraz daha sert ve hırıltılıdır. H sesi hiçbir engele takılmadan çıkarken, bu ses boğazın üst kısmında titreşir. Arapçadaki Hı (خ) harfidir. Azericenin resmi harflerinden birisidir. İç ve Doğu Anadolu ağızlarında sıklıkla rastlanır. Örneğin: Baxmax (Bakmak) fiilinin okunuşu Baḥmaḥ şeklindedir ancak kelimenin içindeki h harfleri gırtlaktan ve hırıltılı olarak çıkartılır. Çaxmax (Çaḥmaḥ; Çakmak), Yanmax (Yanmaḥ; Yanmak)… Bu sesin Türkçedeki kullanımında çoğu zaman birbirlerine çok yakın kaynaklardan çıkan Arapçadaki Ha (ح) harfi ile olan farkı ortadan kalkmıştır (Ⱨ, Ḩ).
- W: Zazacada, Kurmancîde ve ayrıca Tatarca’da ve Türkmence’de kullanılır. Açık bir V harfidir. Klasik V sesinden kesinlikle farklıdır. V harfinde dudaklar birbirine değerken, bu seste (W harfinde) tıpkı U sesinde olduğu gibi dudakların birbirine değmesi söz konusu değildir. Arapçadaki Vav (و) ve batı dillerindeki w sesi başlıca örneklerdir. Örneğin: Dawul (Davul), Hawlu (Havlu),Yawaş (Yavaş).
- Ê: Zazacada, Kurmancîde ve ayrıca Gagavuzca'da kullanılır. Uzatılarak okunan ince bir e sesidir. Bu harfe Kürtçe ve Zazaca kelimeler de yine yoğun olarak rastlanır. Türkçede sâdece birkaç kelimede mevcut olduğu için kullanımı öngörülmemiştir. Ancak yine de dilimizdeki bir iki kelimenin okunuşu ile bir fikir edinmemiz mümkündür. Örneğin: Mêmur, Poêtika, Nêyzen, Têlif...
- Î: Zazacada ve Kurmancîde kullanılır. Uzatılarak okunan ince bir i sesidir. Kullanımda İ harfindeki noktanın üzerine işâret koyulması çift noktalama gerektirdiğinden yalnızca düzeltme imi kullanılır, nokta düşer.
- Û: Zazacada, Kurmancîde ve Türkçe’de kullanılır. Hafif uzatılarak okunan ince bir u sesidir. Doğru kullanım için kural olarak biraz uzatılması gerekir. Örneğin: Sükûnet, Mûris, Mûzip, Sûni…
- Q: Zazacada, Kurmancîde ve ayrıca Tatarca’da ve Azerice’de kullanılır. Anadolu Türkçesindeki gırtlağa yakın olarak çıkarılan kalın K harfini gösterir. Örneğin: Qomşu (Komşu)... Bazı Türki dillerde ise yine kalın K sesine yakın olarak gırtlaktan çıkarılan kalın bir G sesini karşılar. İç Anadolu ve Doğu Anadolu ağızlarında yaygın olarak kullanılır. Azeri Türkçesinin resmi harflerinden birisidir. Arapçadaki Kaf (ق) harfini karşılar. Örneğin: Qadın (Kadın) sözcüğünün okunuşu "Gadın" şeklindedir. Baştaki G sesi gırtlaktan ve kalın bir tonla söylenir. (Kimi lehçelerde ise ve bu sese oldukça yakın olan kalın gırtlaksı bir K sesi olarak okunur ve söylenir.)
Eklenen Harfler
- Ķ: Gırtlaktan çıkan ve Q sesine oldukça yakın olan kalın bir K sesi olarak okunur ve söylenir. Örneğin: Ķurt, Ķoyun, Ķardaş (Kardeş). K sesleri gırtlaktan ve kalın olarak çıkarılır. Kazakça Қасқыр (Ⱪasⱪır: Kurt), Қой (Ⱪoy: Koyun) sözcüklerinde olduğu gibi. Bu sözcüklerdeki K sesleri gırtlaktan ve kalın olarak çıkarılır. Başkurtça'daki Ҡалын (Kalın) sözcüğünün çevirisi Ⱪalın olarak yapılır ve okunuşu Qalın (Kalın/Galın) biçimindedir. Baştaki K veya G sesi gırtlaktan ve kalın bir tonla söylenir. Türkçedeki İnceltme İmi ile yazılan bazı sözcüklerin okunuşunda aslında K harfinin de incelmesi söz konusudur. Örneğin: Ⱪar ve Kâr... Pek çok lehçe ve şivede Q sesine dönüşmüştür. Örneğin: Qayın (Kayın)… Yüzyıllarca Osmanlı Devleti tarafından yönetilmiş olan Tunus ve Cezayir Arapçasında Türkçedeki gırtlaktan söylenen K harfine benzeyen bir sesi karşılamak için noktasız ٯ harfi kullanılır.
- Ḩ: Arapçadaki Ha (ح) harfidir. Boğazdan gelen gırtlaksı bir H sesidir. Normal H sesinden biraz daha kalın, boğumlu ve hırıltılıdır. H sesi hiçbir engele takılmadan çıkarken, bu ses boğazın orta kısmında titreşir. Örneğin: Maⱨrem (Mahrem)... Bu sese en uygun örneklerden birisi de Ⱨacı (Hacı) sözcüğüdür. Anadolu Türkçesinin halk ağzındaki ve Azericedeki kullanımında Arapçadaki Hı (خ) harfi ile olan farkı çoğu zaman ortadan kalkmıştır (X).
Zazacanın bütün Zazalar tarafından ortak kullanılan bir alfabesi henüz yoktur. Kronolojik olarak kullanılan alfabeler şunlardır:
Arap karakterli alfabe
1899'da Diyarbakır'da yayımlanmış olan Ahmedi Hasi'nin Mevlidi ile birlikte kullanılan bu alfabe dönemin Arap karakterli Kürt alfabesi ile aynıdır. Günümüzde dini içerikli kitaplar dışında bu alfabe pek kullanılmamaktadır. Bu alfabede normal Arapça alfabede olmayan şu harfler vardır:
پ : P
چ : Ç
ژ : J
ڤ : V (W ve Û için normal "و" harfi kullanılır)
گ : G
Bedirhan alfabesi
Modern Zazaca edebiyatıyla birlikte Zazaca yazınında Kürt dilbilimci Celadet Bedirhan tarafından geliştirlmiş olan latin karakterli Kürtçe alfabe kullanılmaya başlandı.[52][53] 1996'dan beri Zazaca'nın standartlaştırılması üzerine çalışmalar yapan Vate Çalışma Grubu da yayınlarında Kürt alfabelerinden Bedirhan alfabesi'ni kullanmaktadır. Bu alfabe 31 harften oluşmaktadır:
A B C Ç D E Ê F G H İ Î J K L M N O P Q R S Ş T U Û V W X Y Z
Ê-ê E ve İ arasında, Fransızcadaki "é" sesine yakındır: été.
I-i Türkçedeki I hrfi olup, küçük yazılınca noktalı, büyük yazılınca noktasızdır.
Î-î Türkçedeki İ harfine denk gelir.
Q-q Arapçadaki "kaf" (ق) sesini verir: kanun, kalem.
U-u Türkçedeki U ve I arasında W+I sesini verir.
Û-û Türkçedeki normal U sesi gibidir.
W-w Azericedeki "w" sesini verir: watan
X-x Arapçadaki kalın H (خ) sesi ile Ğ (غ) sesini verir: xeber
Jacobson alfabesi
Bu alfabe Amerikalı dilbilimci C. M Jacobson'un katkılarından dolayı Jacobson Alfabesi olarak da bilinir. Alfabedeki 32 harf şunlardır:
A B C Ç D E Ê F G Ğ H I İ J K L M N O P Q R S Ş T U Û V W X Y Z
Bedirhan alfebesine göre Ğ harfi fazla olup, I-ı ve İ-i harfleri Türkçedeki gibi yazılır ve okunur. (î harfi de kullanılır. Örneğin hîni (hîyni gibi okunur) derken Hıni aynı sesi vermez.)
Zülfü Selcan Alfabesi
Zülfü Selcan tarafından hazırlanan ve 2012 itibariyle Tunceli Üniversitesi'nde de kullanılmaya başlanan Zaza Alfabesi, 8’i sesli ve 24’ü sessiz olan 32 harften oluşur:[54] a, b, c, ç, (ḉ), d, e, ê, f, g, h, (ḥ), ı, i, k, (ḳ), l, m, n, o, p, (ṗ), q, r, (ṙ), s, ş, t, (ṭ), u, ü, v, w, x, ẋ, y, z, ẓ
Bunlardan bazı harfler Kuzey ve Güney lehçelerine göre farklı farklı okunur:
- c = Kuzey [dz] / Güney [ʤ]
- ç = Kuzey [ts] (kalın seslilerden önce: a, e, ı, o, u), [ʧ] (ince seslilerden önce: ê, i, ü), / Güney [ʧ]
- ḳ [kʾ], ṗ [pʾ], ṭ tʾ = yalnızca Kuzey lehçesinde kullanılır (Güney lehçesindeki karşılıkları: k, p, t) ve bunları kh, ph, th şeklinde bileşik harflerle yazmak yanlış ve sakıncalıdır.
- r, ṙ = Zaza dilinde her ikisi de ayırdedilir. r’nin uzatılan telafuzu ṙ’dir.
- s, ş = Kuzey lehçesinde kalın ( a, e, ı, o, u) seslerden önce kullanılırken, ş ince (ê, i, ü) seslerden önce kullanılır. Güney lehçesinde her iki durumda da ş sesini verir.
- z, ẓ = Kuzey lehçesinde z, Güney lehçesinde ẓ. Noktalı z (ẓ) harfi Türkçedeki j sesini verir
- ẋ = [ɣ] = ğ
-
Ağız grupları
Dil sınıflandırma otoritelerinden biri olan SIL International'e göre Zazaca (zza) bir makro-dil (macrolanguage) olup iki (ISO 639 diq & kiu) ayrı dil olarak sınıflandırılıyor.[56] Prof. Dr. Ludwig Paul[57] ve Frankfurt Zaza Dil Enstitüsü’ne[58] göre Zazaca üç ana lehçeye ayrılır, bunun yanı sıra özel bir konuma sahip olan ve hiçbir lehçe grubuna tam olarak dâhil edilemeyen geçiş ve kenar şiveleri de mevcut. Bölgeden bölgeye kelimeler çeşitli ses değişimlerine uğramışlardır, telaffuz farkından öte Zaza lehçeleri sözcük dağarcığında da farklılıklar gösterir. Zamanla bazı kelimeler önemini yitirmiştir, ya tam unutulmuştur ve başka kelime biçimlerine değiştirilmiştir ya da kullanımı ikinci veya üçüncü plana düşmüştür. Zazaların üç mezhebe (Şafi, Hanefi, Alevi) bölünmesi lehçelerin oluşmasına katkıda bulunmuştur. Zaza ana lehçelerinin arasında şivesel farklılıklar da var, bazı yöreler komşu dillerden daha çok etkilenebilmiştir. Örneğin Dersim ağzı fonetik bakımından hayli yenilikler yaşamıştır, bundan Ermenicenin sorumlu olduğu tahmin ediliyor. Aynı lehçe grubuna ait olan Varto şivesi bu değişimden uzak kalmıştır.
- Kuzey Zazacası (Alevi Zazalar tarafından[55] ): Dersim, Erzincan, Gümüşhane (Kelkit), Varto, Hınıs, Tekman, Çat, Aşkale, Sivas (Koçgiri ve Karabel)
- Merkez Zazacası (Şafi Zazalar tarafından[55] ): Palu-Bingöl, Hani, Elazığ, Piran (Dicle)
- Güney Zazacası (Hanefi Zazalar tarafından[55] ): Çermik, Siverek, Gerger, Çüngüş
- Kenar şiveleri: Mutki, Aksaray, Sarız
- Geçiş şiveleri: Kulp, Lice, Ergani, Maden
Dağılımı
Zazacanın en yoğun olarak konuşulduğu yerler ve Zazaların en yoğun olarak yaşadığı yerler:
- Tunceli (bütün ilçelerde)
- Bingöl (bütün ilçelerde)
- Elâzığ (doğu bölgesi,kuzeyi ve güneyi)
- Diyarbakır (kuzey ve batı bölgeleri Çermik, Çüngüş, Ergani, Eğil, Dicle, Lice, Hani, Kulp, Hazro)
- Urfa (Siverek, Hilvan ilçeleri)
- Muş (Varto ilçesi)
- Sivas (Zara, Ulaş, Kangal ilçeleri)
- Adıyaman (Gerger ilçesi)
- Erzincan (Merkez, Tercan, Çayırlı, Refahiye ve yer yer diğer ilçelerde )
- Batman (Batman, Sason)
- Bitlis (Mutki, Tatvan)
- Malatya (doğu bölgesi)
- Ardahan (Göle'nin iki köyünde)
- Aksaray (Ekecik bölgesinde 39 köyde)
- Erzurum (Hınıs, Tekman, Aşkale, Çat ve yer yer diğer ilçelerinde )
Örnekler
Kuzey Güney ve Merkez Anlam doman qeçek, qıc, tût, leyr “çocuk” nas kerdene şınasnayış, sılasnaene “tanımak” bazar bazar, kırê, kıri (< Erm. < Yun.) “pazar” nia daene, sêr kerdene, qayt k. cı ra ewniyaene, cı onyayış “bakmak” werte (< Trk.) miyan “orta, ara” thal veng “boş” Kuzey, Merkez ve Güney lehçelerini birbirlerinden ayrı tutan karakteristik özellikler tespit edilebilir.
- Kuzey lehçesinin en önemli özelliği k ve g ünsüzlerini bir ê veya i ünlüleri yanına geldiğinde palatize etmesidir (damaksıllaştırma). Fakat bu k/g sesini Hozat ve Kiğının bazı köyleri koruyabilmiştir.
Kuzey (genel) çê çêna çêf (< Ar.) cên- cênc (< Trk.) cêraene ci Kuzey (azınlık) kê kêna kêf gên- gênc gêraene gi Güney ve Merkez keye keyna keyf gên- gênc geyraene, geyrayış gi/gı Anlam ev kız keyif almak (şmdk. zmn.) genç dolaşmak dışkı
Örneklerdeki sözcükler Orta İranca, Eski İranca ve Eski Hintçede de k/g ile başlardı (örneğin Avesta/Sanskrit kenyā[59] 'kız', Pehlevice gertīten 'dolaşmak').
- Kuzey ve Güneyde iki boyutlu mastar varken (-ene fiil için, -ış isim için) Merkezde tek bir biçime indirilmiştir.
Kuzey ve Güney | Merkez | Anlam |
---|---|---|
vuriya-ene | vuriya-y-ış | değişmek |
vuriya-y-ış | vuriya-y-ış | değişim |
Bunun Farsçada karşılığı -en ve -ëš'tir (örnek: dānëst-en دانستن 'bilmek', dān-ëš دانش 'bilgi'), Pehlevicede -ten ve -išn[60] (örnek: germ xwerišn 'sıcak yemek', xwerten 'yemek' fiili) olarak geçer. Türkçe -iş ile benzerlik tesadüftür.
- Merkez Zazacasını öbür lehçelere karşı arkaik yapan Orta Çağ İrancasından kalmış yew 'bir' rakamanı kullanmasıdır.
Kuzey | Güney | Merkez | Anlam |
---|---|---|---|
jü, zû | jew (eril), jû (dişil) | yew (> yo) | bir |
Partçada bu rakam ēw[61], Pehlevicede ēwek Nişanyan olarak kayıtlı (Farsça/Kürtçe yek bundan türeme), ikisi Eski İranca eive- şekline dayanır. Farsçada sıfat ve isim türetme eki -ekNişanyan takılmıştır.
- Dahi bağlacı her lehçede ayrı bir ses yapısı gösterir.
Kuzey | Güney | Merkez | Anlam |
---|---|---|---|
ki | ji | zi | de, dahi |
Diyarbakır Kulp’ta da ki, tek tük olarak Bingöl’ün de bazı ağızlarında zi ki şeklinde var. Bazı ağızlardaki ji varyantı ise Kürtçeden alınmıştır.
- Merkez Zazacası (Palu-Bingöl ağzı ve kısmen Diyarbakır) kelimelerin sonunda Eski İranca ç'den (örn. Soğdca rōč 'gūn' Nişanyan) türemiş olan c sesini korurken Kuzeyde z veya dz'ye dönüşür, Güneyde j olur. Bu erteleme yabancı uyruklu kelimelerde de görünür.
Merkez | ruec/roc | zewec (< Ar.) | sac (< Trk.) | lac | vac- | dec | poc- |
Güney | roj | zewej | saj | laj | vaj- | dej | pewj- |
Kuzey | roz | zewez | saz | laz | vaz- | dez | poz- |
Anlam | güneş | evlilik | sac | oğul | söylemek (istek kipi) | acı | pişirmek (istek kipi) |
- Palu-Bingöl Zazacasını esas alacak olursak, Merkez’i Kuzey ve Güney’den farklı kılan bir özellik ise, ê ünlüsünün bazı biçim veya sözcüklerde i olarak telaffuz edilmesi.
Kuzey ve Güney | nêm | sêm | hirê | nê- | bıgêr-/bıcêr- | sıpê | miyanên/wertên |
Merkez (çoğunluk) | nim | sim | hiri | ni- | bıgir- | sıpi | miyanin |
Anlam | yarım | gümüş | üç | olumsuz öneki | almak (istek kipi) | beyaz | ortadaki |
Bu ses Eski İrancada ve Eski Farsça'da ei iken Avestada eē, Sanskritte ve Pehlevicede ē olarak seslenilirdi Wiktionary (örn. Avesta speēte-, Sanskrit śvēté, Pehlevice spēt 'beyaz').
- Doğu-Dersim ve Palu-Bingöl ağızlarında da ê ünlüsü kelime başında ve arasında [ye] şeklinde telaffuz edilmekte.
Normal Zazaca | Değişmiş Zazaca | Anlam |
---|---|---|
dês | dyes | duvar |
asmên | asmyen | gökyüzü |
- Güney Zazacasına ve bazı geçiş şivelerine has olan özelliklerden biri de isim ve sıfat tamlamarında izafet –ê, –a ve –o ile tamlanan ad arasına 2. halde (dolaysız nesne ve ergatif halinde özne hariç) –d-’nin girmesi:
Kuzey | Merkez | Güney | Anlam |
---|---|---|---|
lazê mı lazê to rê vano | laci mı laci tı ri vun | lajê mı lajdê to rê vano | oğlum oğluna diyor |
Aynı d biçimi, Batı-Dersim dışında Kuzey’deki diğer ağızlarda 2. şahısta kullanılan d-dir: dey, dae, dinan (dine) “onun (eril, dişil), onların”.
- Merkezi Kuzey ve Güney’den farklı kılan bir özellik de, belirsizlik tanımlığı (article) –ê, Merkez’de (-êk).
Kuzey | Güney | Merkez | Anlam |
---|---|---|---|
rozê | rojê | rocêk | bir gün |
Farsçada -ī şeklinde mevcut (örn. rūzī روزی “bir gün”). Kürtçede Merkez Zazacasında gibi -ek/-êk'tir, yukarda değinilen isim ve sıfat türetme eki -(e)k ilave edilmiştir.
- Bir de Merkez’de çoğu ağızlarda iyelik izafetinin eril –i, dişil –ê ~ -ay olduğu, kimi ağızlarda ise eril ve dişil izafet ekinin –ê’de eşleştiği görülmekte.
Kuzey ve Güney | Merkez | Anlam |
---|---|---|
embazê mı | embazi mı | (erkek) arkadaşım |
embaza mı | embazê mı | (kız) arkadaşım |
- Güney Zazacasında tek heceli fiil takıları (preverbs) şimdiki zamanda da çekimlenen fiil ile bitişik kalır, örn. Çermik kêber abeno, Hozat ve Bingöl (ki)ber beno a “kapı açılıyor”.
- Kuzey ağızları arasında yer alan Dersim Zazacası, Batı (Hozat, Ovacık, Çemişgezek) ve Doğu-Dersim (Mameki, Nazımiye, Mazgirt, Güney-Pülümür) ağızlarından oluşur. Dersim ağızlarında olan en belirgin özellik ise, sızıcı (spirant) sesler olan s : ş ve z : j ile birlikte patlamalı-sızlamalı (affricate) ç [tsh : tšh], çh [ts : tš] ve c [dz : dž] ünsüzlerin sesbirimsel değişke veya çevresel üye (complementary distributed allophones) olarak karşı karşıya olmasından ötürü oluşan yenilenmiş bir ses yapısına sahip olmasıdır. Ş ve j sesleri sadece belirli şartlar altında, i, ü veya ê ’nin damaksıl varyantı [ye]’den önce geldiğinde ortaya çıkar.
Diğer ünlüler önünde yer alan s veya z seslerinden kaynaklı olarak ç, çh ve c ünsüzleri de [tsh], [ts] ve [dz] şekliyle belirmiştir. Dersim, Erzincan’ın çoğu, ayrıca Tekman ve kısmen Hınıs, Koçgiri’nin de Çarekan ağzı bu özelliğe sahiptir.
Normal Zazaca | şane | siya | zıwa | ca /dja/ | çı /tşı/ |
Varto ağzı | şane | sia | züa | ca /dja/ | çı /tşı/ |
Dersim ağzı | sane | şia | jüa | ca /dza/ | çı /tsı/ |
Anlam | tarak | kara | kuru | yer | ne |
Bu özelliğin kazanılmasında Ermenicenin payı olduğu söylenebilir.
Diyarbakır-Çermik ve Adıyaman-Gerger’in bazı ağızlarının ses yapısı kısmen Dersim’inkinden farklıdır: ş ve j seslerinin hiç bulunmaz ve de ç ve c ünsüzlerinin bilinen /tş/ ve /dj/ şeklinde telaffuz edilir. (bak. Keskin (2008: 163)
Dilbilgisi
Zazacanın komşu dillerle etkileşim içinde olmasına rağmen Orta İrani dönemden bu yana dilbilgisel olarak ve miras sözcükler açısından yapısını gayet iyi koruduğu söylenebilir. Komşu veya egemen dillerden kelime alışverişi dışında dilin diğer alanlarında fazlasıyla etkileşim gözlenmemektedir. Kültürel açıdan da yerli halk olarak komşu halklarla birçok ortak özelliği taşımaktadır. Bulunduğu ve geliştiği şartlara göre değerlendirilecek olursa, zengin bir kelime dağarcığına sahiptir.
Dilin ses yapısındaki ünlüler olan a, e, ê, ı, i, o, u, ü/û, Güney Zazacasında olan û hariç genelde kısa telaffuz edilmekte ve ünlülerde uzun : kısa karşıtlığı yoktur. Bazı ağızlardaki ö ünlüsü –ew- çift ünlüsünden dönüşmüştür (> öw~ öy), örn. Doğu-Dersim dewe, Batı-Dersim döwe ~ döe “köy” veya komşu heceden etkilenmeden ötürüdür, örn. Bingöl-Genç yeno > yön “geliyor”. Tarihsel gelişme açıdan e, ı, u ünlüleri Eski/Orta İranca’nın kısa a, i, u’nun, a, ê, i, o, û/ü ise Eski İranca uzun ā, ai (> Oİ ē), ī, au (> Oİ ō), ū ünlülerin devamıdır.
Eski İrani dönemin sonuna doğru ve orta İrani dönemin başlagıcında gerçekleşen geçmiş zamanın kuruluş şekliyle çoğu orta İrani dilde, geçmiş zaman edilgen ortaç (participle perfect passive) soneki -ta- ile oluşturulan fiil çekimin sayesinde meydana gelen biçim-sözcükdizimsel (morphosyntactic) bir fenomen olan bölünmüş ergatiflik (split ergativity), yani tüm geçmiş zaman şekillerinde geçişli fiillerde öznenin bükünlü halde belirtilmesi, nesnenin yalın halde olması, İrani dillerde ayrıca fiilin ergatif alanda da nesneye göre çekimlenmesi, bugün de Zazacada varlığını sürdürmektedir . Örn. Ez ey anan, o mı ano. “ben onu (eril) getiriyorum, o beni getiriyor”, geçmiş zamanda ise mı o ard, ey ez ardan “ben onu getirdim, o beni getirdi” şeklinde çekilir.
Çağrı hali diye bilinen vocative’i saymayacak olursak, Zazacada olan 2 hal (yalın, casus rectus, ve bükünlü casus obliquus) de Orta Batı İrani dönemden kalmadır.
İsim tamlamasında belirten isimde olduğu gibi, sıfat tamlamasında da sıfat isimden sonra gelir, sıfat da isimle birlikte çekilir, örn. her-o gewr "gri eşek", her-ê gewri "gri eşekler", her-an-ê gewr-an "gri eşekleri(n)
Eski ve Orta İrani dönemden kalma diğer bir özellik de, fiilin edilgen çatısı (diathesis, voice) mürekkep şekilde (bireşimsel, synthetic), yani yardımcı fiil olmaksızın da sınırlı fiillerle kurulması. Eski Hint-İrani edilgen soneki -ya-, Pehlevice’de bulunan –īh- şekline yansıması Zazacada –i- ile mevcut: Nan werino (weriyeno). “ekmek yeniliyor”.
İsim ve şahıs zamirlerinden öte fiil çekiminde de Merkez ve Güney’de 2. ve tüm şivelerde 3. kişide de eril ve dişil olarak cinsiyet farkı belirmekte: O vano, a vana “o (erkek) söylüyor, o (bayan) söylüyor”. Şahıs zamirlerinde ise tipik Batı İrani yapısı belirmektedir: yalın hal : bükünlü hal: ben ez : mın, sen tı : to, o (eril) o : ey ~ i ~ yı, o (dişil) a ~ ya : ae ~ ay ~ yê; biz ma : ma, siz şıma ~ sıma : şıma ~ sıma, onlar ê ~ i : inan ~ ine
İşaret zamirlerinde aslen 3 boyutlu yakınlık derecesi belirtilse de (Örn. o, n-o, e-n-o; Türkçede de olduğu gibi o, bu, şu), genelde kullanılan 2 derece var. Uzak derece için olanlar 3. şahıs zamirleri o, a, ê’ye denk düşerken, yakın derece için Kuzey ve Güney-Zazacasında n- önekiyle no, na, nê; ney, nae, ninan; bükünlü halde niteleyici (attributive) işlevde (n)ê, (n)a, (n)ê, örn. vengê nê heri / heran “bu eşeğin / eşeklerin sesi” iken, Merkez Zazacasında yakın derece için genelde en- ~ ın- kullanılır. Kuzeyde a-, Güneyde e- eki çok yakın derece için genelde niteleyici şekilde kullanılır, örn. eno ~ ano lacek “şu oğlan”.
Fiilde şimdiki zamanda belirgin olan bildirme, emir ve istek kipi mevcut; istek kipinde (subjunctive) olan özellik, Eski ve Orta İrani dönemde olan fiil kökeninin bu kipe yansımasıdır. Örn. Beno “götürüyor”, berd “götürdü”, eke bero “götürse”; ber- < Eski İranca bar-, proto Hint-Avrupaca *bher-.
Görülen (hikayeli) geçmiş zamanda (imperfect) tüm şahıslar için kullanılan sonek -êne (~ -ên, -ê), örn. şiyêne, diyêne “giderdi-, görürdü-” de Partça’da olan Past Optative ahēndē(h) ile alakalı olması muhtemel.
Çoğu Hint-Avrupa dillerinde var olan fiil takıları (preverbs) Zazacada iki şekliyle mevcuttur: Eski Hint-İrani döneminden kalma kimi yön belirten zarfların o dönemde de cümlede fiile yakınlaşarak erişmesi ve fiille bütünleşmesiyle oluşan fiil takıları, örn. ni-šad (< sad- “oturmak”) “(aşağıya doğru) oturmak“ > Zaz. nış-/nıştene “inmek”; ā-bar- “getirmek, ‘geriye götürmek’ ” (< bar- “götürmek”) > Farsça aver-آور/avurden آوردن, Zaz. ar-, an-/ardene “getirmek”. Kalıntı takıların bulunduğu fiiler sınırlı bir şekilde mevcut ve dilde takı olarak algılanmamakta. İkincisi ise, göreceli olarak Zazacanın kendince yeni oluşturduğu otuza yakın fiil takısı, örn. temel fiil kerdene “yapmak”: a-kerdene “açmak”, ra-kerdene “sermek”, ro-kerdene “dökmek”, de-kerdene “doldurmak”, we-kerdene “ateş yakmak”, tıra-kerdene “sürmek, takmak”, pede-kerdene “batırmak”, cêra-kerdene “ayırmak”, cıra-kerdene “kesmek (gövdesinden ayırmak)”, têra-kerdene “etrafa yaymak; uyandırmak”, tede-kerdene “saymak, saygı göstermek”, têro-kerdene “karıştırmak (kağıt)”, werê-kerdene “urgan, ip vs. dolayarak bağlamak”. Nıştene “inmek” anlamında kullanılırken, “oturmak” için ro-nıştene kullanılır. Bazı fiilerde yön belirten fiilsel ön edat diyebileceğimiz (verbal preposition) [e]ra, [e]ro biçimler de mevcut (bazı ağızlarda sadece kalıntı olarak bulunur veya kaybolmuştur): cı daene “(birine bir şey) vermek” : era cı daene (dan- ra cı) “dayamak”, ero cı nıştene (nışen- ro cı) “binmek”.
Zamirler
Kişi | Zazaca | Talişçe [62] | Kurmanci | Farsça | Türkçe |
---|---|---|---|---|---|
Kişi Zamirleri | |||||
1.Tekil. | ez | āz | ez | men | ben |
2.Tekil. | tı | tə | tu,tı | to | sen |
3.Tekil. | o | av | ew | ū, ān | o (eril) |
3.Tekil. | a | êw | o (dişil) | ||
1.Çoğul. | ma | ama | em | mā | biz |
2.Çoğul. | şıma | şəma | hun | şomā | siz |
3.Çoğul. | ê | avon | ew | işān, inhā | onlar |
İyelik Zamirler (Eğik Zamirler) / Erjatif | |||||
1.Tekil. | mı(n) | mə | min | men | benim, bana, beni |
2.Tekil. | to | tə | te | to | senin, sana, seni |
3.Tekil. | ey | ay | wî | ū, ān | onun, ona, onu(eril) |
3.Tekil. | ae | wê | onun, ona, onu(dişil) | ||
1.Çoğul. | ma | ama | me | mā | bizim, bize, bizi |
2.Çoğul. | şıma | şəma | we | şomā | sizin, size, sizi |
3.Çoğul. | inan | avon | wan | işān, inhā | onların, onlara, onları pl. |
Farsça/Talişçe ā ve a'nın Zazaca/Kurmanci de a ve e olarak yansımasına dikkat edilmeli (örnek: Farsça barf برف "kar", Kurmanci berf), yani Talişçe av zamiri de Zaza/Kurmanc alfabesinde ev olarak yazılır.
Söz varlığı
Hint-Avrupa dilleri karşılaştırması
Sayılar
Hint-Avrupa ailesindeki bütün sayılar aynı kökenden gelmektedir. Zazaca ve Farsçanın aynı dil grubunda yer almalarından dolayı sayıları benzerlik göstermektedir. Aynı kökten gelen Zazaca ile Farsça arasındaki benzerlik ve farklılıklar ise Latinceden türeyen Fransızca, İtalyanca ve İspanyolca ya da Almanca ve İngilizce arasındaki ayrılıklarla karşılaştırılabilir.
Sayı | Zazaca | Farsça | Rusça | Yunanca | İtalyanca | İspanyolca | Almanca | Fransızca | İngilizce | Kurmanci |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
(1) | yew/ju | yek | odin | ena | uno | uno | eins | un | one | yek |
(2) | dı | do | dva | dyo | due | dos | zwei | deux | two | du,dı du |
(3) | hire | se | tri | tria | tre | tres | drei | trois | three | sê |
(4) | çahar | çahar | çetyre | tesera | quattro | cuatro | vier | quatre | four | çar |
(5) | punc | penc | pyatʹ | pende | cinque | cinco | fünf | cinq | five | pênc |
(6) | şeş | şeş | shestʹ | eksi | sei | seis | sechs | six | six | şeş |
(7) | hewt | heft | semʹ | epta | sette | siete | sieben | sept | seven | heft |
(8) | heşt | heşt | vosemʹ | okto | otto | ocho | acht | huit | eight | heşt |
(9) | now | noh | devyat | ennia | nove | nuevo | neun | neuf | nine | neh,noh |
(10) | des | deh | desyatʹ | dheka | dieci | diez | zehn | dix | ten | deh |
(20) | vist | bist | dvadtsatʹ | eíkosi | venti | veinte | zwanzig | vingt | twenty | bist |
Benzer kelimeler
Hint-Avrupa dil ailesine bağlı olan Zazaca başta Farsça olmak üzere, kendisiyle aynı kökten gelen ve akraba dilleri olan Rusça, Yunanca, İtalyanca, İspanyolca, Fransızca, Almanca ve İngilizce ile büyük benzerlikler arz eder. Kelimelerin ve cümlelerin etimolojik kökenleri incelediğinde Zazaca, kendisinin sadece iran platosunda konuşulan İndo-İran dilleriyle değil, diğer bütün Hint-Avrupa dilleriyle akraba olduğunu gösterir. Örneğin; Dersim bölgesindeki Zazalar, inmek veya yere basmak kelimesini Farsça'yla daha fazla uyum gösteren "payne Xard biyene" kalıbıyla ifade ederler. Zazaca'da payn, ayak tabanı; Xard, yeryüzü; biyene ise olmak anlamını taşır. Bu kelimeler karşımıza Farsça'da pay (پاى), ayak; arz (ارض), yeryüzü; buden (بدن), olmak şeklinde çıkarken İngilizce'de foot, ayak; earth, dünya; being ise olmak şeklinde çıkar. Bu özelliğini tarihsel açıdan da görmek mümkündür ve bu bakımdan geçmişte bir zamanlar konuşulan ama şimdi konuşulmayan Hint-Avrupalı dilleri, bir köprünün iki yakayı birbirine bağladığı gibi, etimolojik yakınlığıyla kendine bağlar. Sarmatça, Avesta dili ve Behistun yazıtlarındaki diller Zazaca'yla akrabadırlar.[63][64][65]
Zazaca | Kurmanci | Farsça | Rusça | Yunanca | İtalyanca | İspanyolca | Fransızca | Almanca | İngilizce | Türkçe karşılık |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Bab; Pi/Pêr | Bav | Pidar | Otec | Pateras | Padre | Padre | Pére | Vater/Pater | Father | Baba |
Dadî; May | dayik, dê | Mam/Mader | Mat | Mana | Madre | Madre | Mère | Mutter | Mother | Anne |
Bıra | bra | Brader | Brat | Adelfos | Fratello | Hermano | Frére | Bruder | Brother | Erkek Kardeş |
Namı | nav | Nam | Imja | Onoma | Nome | Nombre | Non | Name | Name | İsim/Ad |
Ez | ez | Men | Ja | Ego | Io | Yo | Je | Ich | I | Ben |
To/Tu | tı, tu | To | Ti | Eseis | Ti/Te | Te/Ti/Tu | Tu/Toi | Du | Thou | Sen |
Ma | em | Ma | My | Emais | Noi | Nos(otros) | Nous | Wir | We | Biz |
Mı | mın | Men | Moj | Mou | Mio | Mi | Mon | Mein | My | Benim |
To | te | To | Tvoe | - | Tuo | Tu | Ton | - | Your | Senin |
Erê; Ya-He | erê | Beli | Da | Nai | Si | Sí | Vui | Ja | Yes | Evet |
Nê-Ni | na,ne | Ne | Ne | Ochi | No | No | Non | Nein | No | Hayır |
Gırse; pîl | Gir; mezın | Bozorg/Gatte | Gromnji | Megálos | Grande | Gran | Grande | Groß | Great | Büyük |
Mêse; Meis | Mêş | Meges | Moskit | Miga | Mosca | Mosca | Moustique | Mücke/Moskito | Mosquito | Sivrisinek |
Dêw; Giz | dêw | Gevel | Gigant | Gigas | Gigante | Gigante | Geant | Gigant | Giant | Dev |
Astare | stêrk | Sitare | Zvezda | Astéri | Astro | Estrella | Astre | Stern | Star | Yıldız |
Menge; Asme | Meh; heyv | Mah | Mesjac | Mí̱nas | Mese | Mes | Mois | Mond | Month | Ay |
Miyan | Mabeyn;navber | Meyan | Sredno | Meso | Mezzo | Medio | Moyen | Mitte | Middle | Orta |
Viya | Bî | - | Vdova | - | Vedova | Viuda | Veuve | Witve | Widow | Dul |
Rız | rız | Berinc | Ris | Rizi | Riso | Arroz | Riz | Reis | Rice | Pirinç |
Sole | xwê | Nemek | Sol | Alas | Sale | Sal | Sel | Salz | Sal | Tuz |
Newe | Nû | Nev | Novyi | Néos | Nuovo | Nuevo | Nouveau | Neu | New | Yeni |
Lew | liv | Leb | Guba | Cheíli | Labbro | Labio | Lévre | Lippe | Lip | Dudak |
Pa/Lıng | pê,lıng | Pa | Podnožie | Pódi | Piede | Pata | Pied | Fuß | Foot/Leg | Ayak |
Birû | bıri | Ebru | Brov | - | - | - | - | Brau | Brow | Kaş |
Sine | sing | Sine | Sunduk | Sitérno | Seno | Seno | Sein | - | - | Göğüs |
Nengû, nenûg | Nengû, nenûg | Nahan | Nogot | Nýchi | Unghia | Uña | Ongle | Nagel | Nail | Tırnak |
Nake | Navokj | Naf | Pup | Afalos | Ombelico | Ombligo | Nombril | Nabel | Navel | Göbek |
Qirike; Gule | Qirik | Galu | Gorlo | - | Gola | Garganta | Gorge | Gurgel | Gullet | Boğaz (Gırtlak) |
Poste; çerme | Post; çerm | Post | Plenka | Petsi | Pelle | Pelar | Peau | Pelz | Pelt | Deri/Post |
Dı/De | dı/de | Der | - | - | Di | De | De | At | Bei | -de/da |
Xezale | xezal | Gazal | Gazel | Kazélla | Gazzella | Gacela | Gazelle | Gazelle | Gazelle | Ceylan |
Ber-Çever | der | Der | Dvar | Pórta | Porta | Puerta | Porte | Tor | Door | Kapı |
Didan, dıdon | dıdan | Dedan | Zub | Dónti | Dente | Diente | Dent | Zahn | Dental | Diş |
Erd | erd | Eradi | - | - | - | - | - | Erde | Earth | Yeryüzü |
Pır/Pur | pır,tejı | Pur | Polnyi | Pliri | Pieno | Pleno | Plein | Prall | Full | Dolu |
Pisike | pisik | Cuş | Pryshch | Pyo | Pus | Pus | Pus | Pustel | Pus/Pimple | Sivilce |
Pırd | pır; pird | Pal | Most | Géfyra | Ponte | Puente | Pont | Brücke | Bridge | Köprü |
Pısing, -e | Pisîk; kıtık, pişik | Gerbe | Kot | Gata | Gatto | Gato | Pussy | Kitty | Kätzchen | Kedi |
Verg | gurg | - | Volk | - | - | Lobo | - | Wolf | Wolf | Kurt |
Kerge | mırişk | - | Kurica | Kotópoulo | - | - | - | Küken | Chicken | Tavuk |
Mircela/Miclor | muri | Meverçe | Myravi | Mirminki | Formica | Hormiga | Amerse | Ameis | Pismire | Karınca |
Meymun | meymun | Meymun | - | Maimou | Scimmia | Mono | - | - | Monkey | Maymun |
Rayîr; Raye | rê | Rah | Doroga | Drómos | Strada | Ruta | Rue | Route | Road | Yol |
Bon-Çe | xani | Bina | - | - | - | - | Bâtiment | Baun | Build | Ev(Hane) |
Lex/Leq | leq | Lakh | - | Glénti | Allodola | Alondra | Alouette | Lerche | Lark | Şaka |
Veng | deng | Ava | - | Voce | Voz | Voix | - | Voice | Ses | |
Merg | mırın | Mord | Mertvyi | - | Morto | Muerto | Mort | Mord | Murder | Ölü/Ölmek |
Mordem | meriv, mırov | Merd | Muž | - | Maschio | Macho | Mari | Mann | Man | Adam |
Rêze | rêz | Rotbe | Rang | - | Rango | Rango | Rang | Rang | Rank | Sıra |
Merre | mışk | Mosh | Mysh | - | Mouse | - | - | Maus | Mouse | Fare |
Tenik | tenık,nazık | Tenek | Tonki | - | - | - | - | Dünn | Thin | İnce |
Limon | limon | Limon | Limon | Lemoni | Limone | Limón | - | - | Lemon | Limon |
Fasulîya | Fasulîya | Baghla | Bob | - | - | Haba | - | Bohne | Bean | Fasulye |
Bamya | bamya | Bamye | Bamiya | Bamia | - | - | - | - | - | Bamya |
Aw-Ağ | aw,av | Ab | - | - | Acqua | Agua | Aqua/Eau | Aqua/Water | - | Su |
Sêm; zîv | sîm; zêw | Sim | Serebro | Asimi | Argento | Plata | Argent | Silber | Silver | Gümüş |
Vernî | berî; pêşi | Ber | Vront/Pered | Pro | Fronte | Frente | Ventral/Avant | Vor | Front/Pre | Ön |
rîpel | rûpel | Safiha | Pazh | - | Pagino | Página | Page | Page/Seite | Page | Sayfa |
baş; hewl/hol | baş | Aveh | Vpolne | - | - | - | - | Wohl | Well | İyi |
Ema | bîzor | Ama | Lish | Omais | Ma | Mas | Mais | Aber | But | Ancak |
Va | ba | Bad | Vater | - | Vento | Viento | Vent | Wind | Wind | Rüzgâr |
Raşt | rast | Rast | Pravo | - | Ritto/Ragione | Recto | Droit | Recht | Right | Sağ |
Vıle | cicek | - | Vyroslo | - | Fiore | Flor | Fleur | Blume | Flower | Çiçek |
Nêm | niv | Nem | - | Imi | Semi- | Semi | Demi | - | Hemi-/Semi- | Yarım/Yarı |
Bazı kelimeler ve Türkçe karşılıkları
Zazaca | Türkçe |
---|---|
Nami to çıko/çıto/çıçiyo? | Adın ne? |
Name sıma çıko/çıto/çıçiyo? | Adınız nedir? |
Tu çand serriya / Tı çond serriya? | Kaç yaşındasın? |
Senêna, weşiya? / çıturia, wesa? / Tı senina hola ? | nasılsın iyimisin? |
bayanlar için Sekena,weşiya | nasılsın , iyi misin? |
erkekler için Tu weş be / merxudar be | sağol, (teşekkür). |
Teşekur keno / tesekur kon/ Homa razi bo | teşekkür ederim. |
Homay to ra razi bo | Allah senden razı olsun. |
" No çıko No çıçiyo ? / O çıko? / na çıço | bu nedir? |
Tu sekena ? | ne yapıyorsun? |
bayanlar için tu sekena? | ne yapıyorsun |
(erkekler için) Sıma xeyr ame/ Sıma xêr amey | Hoşgeldiniz |
esto ( erkek) / esta (kadın) | var |
çino/ çıniyo ( erkek) / çiniya ( kadın) | yok |
Ya | evet |
Nê | hayır |
şo | git |
bê | gel |
vacı / vaje / vaze | söyle |
Tu sa vano / Tu se vana | Ne diyorsun? |
bon-çe | ev (inşaat) (ing: house) |
keye | ev , aile (ing: home) |
Renkler
Zazaca | Türkçe |
---|---|
khewe / moy/ | mavi |
yaşıl / kıho /kesk/ zırg | yeşil |
gewr | gri |
zerd/ çheqer/ khez | sarı |
sur | kırmızı |
şisık / sıpê / sıpi | beyaz |
şia | siyah |
qewa | kahverengi |
khez | sarışın (insanlar için) |
Akrabalık
Zazaca | Türkçe |
---|---|
may-de | anne |
pi | baba |
way | kızkardeş |
bıra | erkek kardeş |
may o pi | ebeveyn |
Apo | amca |
Naçko | amcanın karısı |
xalo | dayı |
xancıle | dayının karısı |
Âmko | hala |
xalko | teyze |
veyv | gelin |
zoma | damat |
Bazı kelimeler ve Türkçe, İngilizce, Farsça karşılıkları
Zazaca | Türkçe | İngilizce | Farsça |
---|---|---|---|
balışna | yastık | pillow | bâleş |
şayene | yapabilmek | can | şeveden |
tiya-uca | ora-bura | there-here | anca-inca |
şıma kendêne | Siz yapıyordunuz. | You were doing. | şoma kerdenîd |
o nêşeno | O yapamıyor. | He can't | u nêmişeved |
herinayene | satın almak | to buy | xariden |
esto | var | available | hest |
masayene | şişmek | to swell | Amasadan |
bermayene | ağlamak | to cry | gerye kerden |
şimitene | içmek | to drink | aşamiten |
mı ra | bana | to me | man ra |
to ra | sana | to you | to ra |
şıma ra | size | to you | şoma ra |
ma rê | bize | to us | ma ra |
biya! | Getir! | Bring! | biya! |
emruc tu seturi ? | Bugün nasılsın? | How are you today? | Emruz to çetori? |
wastene | istemek | to want | Xâsten |
mardene | saymak | to count | Şamorden |
name şıma çıyo? | Adınız nedir? | What is your name? | Name şoma çist? |
resaynayene | yetiştirmek | bring up | resaden |
girewtene | almak | take | gireften |
kerdene | yapmak, etmek | do | kerden |
merdım | adam, insan | people | merdum |
estor | at | horse | asp / astar |
engure | üzüm | grape | engur |
ardene | getirmek | bring | averden |
homa | tanrı | god / deity | xoda |
engışte | parmak | finger | angoşt |
mase | balık | fish | mahi |
tari | karanlık | dark | tarîk |
vızêr | dün | yesterday | dirouz |
waşti-numzay | sözlü / nişanlı | fiance | nâm-zad |
xoz | domuz | pig | xok |
Zaza edebiyatı
İlk Zazaca metinler, Osmanlı-Rus (Kırım Savaşı) sonucununda esir düşen Kürt askerler arasında dolaşarak araştırma ve derleme yapan dilbilimci Peter Lerch tarafından 1856 yılında yayınlanmıştır. Daha sonraki tarihlerde A. V. Le Coq gibi bazı dilbilimciler tarafından da bazı Zazaca metinler derlenmiştir.
Zazaca yazılmış ve klasik Zazaca edebiyatının başlangıcı sayılabilecek ilk kitap Ahmedê Xasî tarafından yazılan ve 1899'da Diyarbakır'da yayınlanan "Mewlid" eseridir. Zazaca yayınlanmış ikinci kitap da yine "Biyîşa Pêxamberî" isimli bir mevlid olup, Osman Efendiyo Babij tarafından 1903 yılında yazılmış, ancak 1933'de Şam'da Kürt dilbilimci Celadet Bedirxan tarafından yayınlanmıştır.
1963'te "Kürtçe-Türkçe Gazete" şiarıyla yayına başlayan ve ismi de Zazaca olan Roja Newé (Türkçe anlamı: Yeni Gün) gazetesinde yayınlanan iki Zazaca derleme metniyle, Zazaca metinler ilk defa bir gazetede yayınlanmış oldu. Sonraki süreçte, Özgürlük Yolu/Riya Azadî, Roja Welat ve Devrimci Demokrat Gençlik gibi dergi ve gazetelerde bazı Zazaca metinler yayınlanmıştır. Bu metinler daha çok folklorik ürünlerdir.[66]
Modern Zazaca edebiyatının başlangıcı 1979'dan itibaren Tirêj dergisinde yayınlanan Zazaca edebi ürünler sayılmaktadır. İlk Zazaca öykü dilbilimci yazar Malmîsanij tarafından Tîrêj dergisi'nin 2. sayısında yayımlanan "Engıştê Kejê" (Türkçe anlamı: Kejê'nin parmakları) isimli hikâyedir.[67]
Zazaca edebiyatının asıl gelişmesi ise 1980 sonrası Avrupa'ya göç eden Zazalar tarafından yazılan kitaplar ile başlamıştır. Bu dönemde Avrupa'da Piya, Ayre, Kormışkan, Ware, Tija Sodıri, ZazaPress, Pir, Raştiye, Vate gibi Zazaca dergiler çıkmıştır. Ardından İstanbul'da Zazaca kitap ve dergiler çıkarılmıştır. 1996'da İsveç'te başladığı yayınına 2003 yılından sonra İstanbul'da devam eden Vate dergisi halen yayınını sürdürmektedir. İstanbul'da Tij Yayınları ve Vate Yayınevi tarafından Zazaca kitaplar yayınlanmaktadır. Yyaınlanan kitaplar arasında birçok şiir, hikâye ve roman gibi edebi ürünler bulunmaktadır. Zazaca öyküde Roşan Lezgin, romanda ise Deniz Gündüz'ün ismi öne çıkmaktadır.
Zazaca yazıya geç geçirildiği için sözlü edebiyatı oldukça zengindir. Zazaca'da deyr (türkü), kılam (şarkı), dêse (ilahi), şanke (fabl), hêkati (öykü), qesê werênan (atasözleri ve deyimler) gibi sözlü edebiyat ürünleri oldukça fazladır.
Zazaca'nın TV-Radyo yayınları ve sinemada kullanımı
2004'te yapılan AB uyum paketlerinden sonra, TRT Pazartesi günleri otuz dakikalık Zazaca yayın yapmaktaydı. TRT-6'nın kurulmasından sonra Türkiye'de devlet eliyle başlayan Kürtçe yayıncılıkla, Zazaca haber başta olmak üzere birçok Zazaca program bu kanalda yayınlanmaya başlandı. Ayrıca Yol TV, Su TV, TV10 gibi Alevi televizyonlarında Zazaca müziğe ve programlara yer verilmektedir. İlk Kürtçe kanal olan Med TV'den bu yana Kürt kanallarında Zazaca müzik ve programların yer aldığı görülmektedir. Nûçe TV, Gün TV, Rehber TV gibi kanallarda da Zazaca programlar bulunmaktadır. 2015 yılında açılan Zarok TV adlı çocuk kanalı bazı programlar dışında tüm çizgi filimlerde Kurmancca'nın yanında Zazaca da yayın yapmaktadır. Ayrıca Yılmaz Güney'in Duvar filmi, tarihte Zazaca'nın sinemada kullanıldığı ilk film olması nedeniyle önemlidir. Zazacanın kullanıldığı diğer filmler arasında şunlar sayılabilir:
- Beyaz Melek, Mahsun Kırmızıgül
- Tüyü Takip Et (Perre Dıma So), Nuray Şahin (İlk Zazaca uzun metrajlı film olarak kabul edilmektedir; Zazaca-Almanca)
- Şıhsenem, Star Tv (dizi müziği)
- Can Baz (belgesel)
- Ziyaret (Jiare) (belgesel),Ozan Munzur
- Was (Ot) (belgesel), Caner Canerik.
- Dersim 38 (belgesel)
- Mucize, Mahsun Kırmızıgül
- Tatlı Biber Diyarım (My Sweet Pepperland), Hüner Salim
Piran Baydemir tarafından çekilen "Fecîra" isimli Zazaca (Kırmancki) belgesel 50. Uluslararası Antalya Altın Portakal Film Festivali'nde en iyi belgesel ödülünü almıştır.
Zazaca üzerine yapılan bilimsel çalışmalar
- Lerch, Peter I. (1857/58): Forschungen über die Kurden und die Iranischen Nordchaldäer. St. Petersburg.
- Müller, Friedrich (1865): Beiträge zur Kenntniss der neupersischen Dialekte: Zaza-Dialekt der Kurdensprache (Aus dem November-Hefte des Jahrganges 1864 der Sitzungsberichte der phil.-hist. Classe der kais. Akademie der Wissenschaften, XLVIII. Bd., besonders abgedruckt), cîld: 3
- Von Le Coq, Albert (1903), Kurdische Texte, Reichsdruckerei, Berlin
- Mann, Oskar / Hadank, Karl (1932): Die Mundarten der Zâzâ, hauptsächlich aus Siverek und Kor. Leipzig.
- Kurdoev, Kanat Kalashevich (1977), Ḥālatakānī jins u bīnāy barkār la zāzādā: On gender and number in the Zaza dialect of Kurdish, Tercüme: Azīz Ibrāhīm, Chāpkhānay Kōrī Zānyārī Kurd, Baghdad 1977.
- Lynn Todd, Terry. (1985) "A Grammar of Dimili" University of Michigan
- Asatrian, Garnik. S. / Gevorgian, N. Kh. (1988):“ Zāzā Miscellany: Notes on some religious customs and institutions.“ In: Hommage et Opera Minora (Acta Iranica). Volume XII. Leiden.
- Sandonato, M. (1994): Zazaki. Typological studies innegation, eds. Peter Kahrel, René van den Berg. S. 125-142. Amsterdam.
- Jost, Gippert. (1996) "Zazaca’nin Tarihsel Gelisimi" Frankfurt University
- C.M. Jacobson (1993): Rastnustena Zonê Ma - Handbuch für die Rechtschreibung der Zaza-Sprache. Verlag für Kultur und Wissenschaft, Bonn
- C.M. Jacobson (1997): Zazaca okuma yazma el kitabi. Verlag für Kultur und Wissenschaft, Bonn.
- Ayyoubi, K. Rakhmanovich & Smirnova, Iraida A. / Ed. Yusupova, Zare Aliyevna (1998), The zaza dialect of the Kurdish Language (Dersim), Moscow: Center for Kurdish Studies, 102 r. (И.А.Смирнова, К.Р.Эйюби. Курдский диалект заза /Отв. ред. З. А. Юсупова. М.: Центр курдских исследований, 1998. 102 с.)
- Paul, Ludwig. (1998) "The Position of Zazaki Among West Iranian languages" University of Hamburg
- J. Kenstowicz, Michael (2004), Studies in Zazaki Grammar, MITWPL.
- Ann Walter, Mary (2004), "Vowel Adaptation in Zazaki", Workshop on theoretical approaches to language contact 27th Generative Linguistics in the Old World, Thessaloniki, 18-21 April 2004
- Gajewski, Jon. (2004) "Evidentiality in Zazaki" Massachusetts Institute of Technology
- Larson, Richard. and Hiroko, Yamakido. (2006) "Zazaki as Double Case-Marking" Stony Brook University
- Gippert, Jost (2007/2008): Zur dialektalen Stellung des Zazaki: Die Sprache. Zeitschrift für Sprachwissenschaft. Wiesbaden.
- Aygen, Gülşat (2010). Zazaki/Kirmanckî Kurdish. Volume 479 of Languages of the World. Lincom Europa.
Kaynakça
- ↑ Joshua Project
- ↑ Duus (EDT) Extra, D. (Durk) Gorter, Guus Extra, The Other Languages of Europe: Demographic, Sociolinguistic and Educational Perspectives, Multilingual Matters (2001). ISBN 1-85359-509-8. p. 415. Accessed online at Google book search.
- ↑ http://zazaki.de/turkce/index_tr.html
- 1 2 3 4 Lutwig Paul, "Zazaki", Gernot Windfuhr, Iranian Languages, Routledge, 2012, ISBN 978-0-7007-1131-4, Chapter Nine.
- ↑ http://multitree.org/codes/diq (Zazacada Güney Zazacaya Dimili denir, Türkçede Dimilce)
- ↑ http://www.zazaki.de/english/T.L.Todd-AGrammarofDimli.pdf 5amerikan dilbilinci L. Todd'a göre Dimilice Zaza dilidir)
- ↑ Fahri Pamukçu, Gramerê Zazakî, Vejîyaîşê Tîjî, Îstanbul 2011, r. 31
- 1 2 3 4 "Bilal Zilan, "Tarîxê Xonamekerdişê Kirdan", II. Uluslararası Zaza Tarihi ve Kültürü Sempozyumu (4-6 Mayıs 2012), Bingöl Üniversitesi Yayınları, 2012, s.367 vd."
- 1 2 3 4 "Malmisanıj, Kırd, Kırmanc, Dımıli veya Zaza Kürtleri, Deng Yayınları, İstanbul 1996"
- ↑ Murat Alanoğlu-Muhammet Yücel, “Dımli-Zaza adı ve Tarihsel Gelişimi”, 1.Uluslararası Zaza Dili Sempozyumu (13-14 Mayıs 2011), Bingöl üniversitesi Yayınları, Ankara 2011, r. 323
- ↑ Garnik Asatrian, “Dimlî”, Encyclopedia Iranica
- ↑ Kar,Cihat “Zaza Adı ve Kaygusuz Abdal”, Piya Dergisi, Amor/Sayı: 4, Payizopeyén 1988, s.20-23
- ↑ [Diyarbakır Salnameleri, Miladi ;1869-1905, 5 cilt, Diyarbakır Büyükşehir Belediyesi Yayınları, istanbul 1999; Cilt:3, s.245, 345; Cilt:4, s.66, 165, 270, 362; Cilt:5, s.84.]
- ↑ "Zülfü Selcan, Die Entwicklung der Zaza-Sprache, Ware Dergisi, Sayı: 12, Baiersbronn, 1998, s. 152-153"
- ↑ Mehmed S. Kaya, The Zaza Kurds of Turkey: A Middle Eastern Minority in a Globalised Society, Tauris Academic Studies, London 2011, s. 4
- ↑ Peter J. A. Lerch, “Qewxê Nêrib û Hêni”, Forschungen über die Kurden und die Iranischen Nordchaldaer - Band I, St. Petersburg 1857, r. 78
- ↑ Ziya Gökalp, Kürt Aşiretleri Üzerine Sosoyolojik Tetkikler, Sosyal Yayınlar, İstanbul 1992, r. 27
- ↑ Kemal Badıllı, Türkçe İzahlı Kürtçe Grameri (Kürmançça Lehçesi), 1965, Ankara, s. 6
- ↑ Ehmedê Xasî, Mewlidê Nebî, Litoğrafya Matbaası, Dîyarbekir Vilayeti, 1899, s. 28
- ↑ http://multitree.org/codes/kiu (dilbilincilerin "Multi tree" online sitesine göre küzey zazadiline kirmancikî denir)
- ↑ Zılfi [Selcan], “Folklorê Kurdi ebe Zarava Dımılki”, Hêvî, Hejmar 1, Parîs, Îlon 1983, r. 93
- ↑ M. Duzgun, "Torêy ve Adetê Dersimi", Berhem (kovara lêkolinên cıvaki û çandi), Stockholm, No: 1 (Şubat 1988), r. 37
- ↑
- ↑ Lerch, Peter, Forschungen über die Kurden und die Iranischen Nordchaldaer - Band I, St. Petersburg (Петр Лерх, Изслѣдованія об иранских курдах и их предках, сѣверных халдеях: Введеніе и подробное исчисленіе курдских племен) I-II-III, продаеця у Коммисіонеров Императорской академіи наук : И. Глазунова, 1856/57/58
- 1 2 Lerch, Peter J. A. (1857), Forschungen über die Kurden und die Iranischen Nordchaldaer - Band I, St. Petersburg
- ↑ Blau, Otto (1862),"Nachrichten über kurdische Stämme-III, Mittheilungen über die Dusik-Kurden", Zeitschrift der Deutschen Morgenländischen Gesellschaft, Steiner in Komm, 1862, s.621-627
- 1 2 Müller, Friedrich (1865) Beiträge zur Kenntniss der neupersischen Dialekte: Zaza-Dialekt der Kurdensprache (Aus dem November-Hefte des Jahrganges 1864 der Sitzungsberichte der phil.-hist. Classe der kais. Akademie der Wissenschaften, XLVIII. Bd., besonders abgedruckt) , cîld: 3
- 1 2 Le Coq, Albert Von (1903), Kurdische Texte, Reichsdruckerei, Berlin
- ↑ Oskar Mann, Karl Hadank: Die Mundarten der Zâzâ, hauptsächlich aus Siverek und Kor. Leipzig 1932
- ↑ Bedirxan, Celadet (1933) “Zarê Dumilî û Mewlûda 'Usman Efendî” Hawar, Hejmar: 23, 25 tîrmeh (temmuz) 1933, r. 1-6
- ↑ Kurdoev, Kanat Kalashevich (1977), Ḥālatakānī jins u bīnāy barkār la zāzādā: On gender and number in the Zaza dialect of Kurdish, Translated by Azīz Ibrāhīm, Chāpkhānay Kōrī Zānyārī Kurd, Baghdad 1977, 32 p.
- ↑ Terry Lynn Todd, A Grammar of Dimili (also known as Zaza), Michigan 1985
- ↑ [Selcan Zılfi, Zaza Dilinin Gelişimi, 2004, http://zazaki.de/zazakide/ZazaDilininGelisimi.pdf]
- ↑ Todd Terry Lynn. (1985). A grammar of Dimilli Also known as Zaza, Stockholm: Iremet Forlag
- ↑ Minorsky Vilidamir, The Guran, Bulletin of the School of Oriental veAfrican Studies, University of London, Vol. 11,No. 1 (1943), s. 75-103
- ↑ Mackenzie, D. N. (1961). The Origins of Kurdish. In Transactions of the Philological Society, s. 68-86.
- ↑ UNESCO, Endangered languages, http://www.unesco.org/new/en/culture/themes/cultural-diversity/languages-and-multilingualism/endangered-languages/, erişim 21Ocak 2012
- ↑ Prof. Dr. Ernst Kausen, Zaza
- ↑ Ethnologue.com - Zaza-Gorani grubu
- ↑ http://multitree.org/codes/zago
- ↑ Jost Gippert ve LeCoq'un İrani dillerini sınıflandırması
- ↑ "İran Dilleri". 21 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20160721230240/http://zazaki.de/turkce/irani_diller_gippertlecoq.htm.
- ↑ Prof. Eichner Zaza dili üzerine röportaj
- ↑ Zazacaya Dikkatli Bakış
- ↑ uluslar arası zaza dili ve tarihi sempozyumu
- ↑ Soane, Ely Banister (1913), Grammar of the Kurmanjî or Kurdish Language, London 1913 / E. S. Soane (1909), Notes on Kurdish Dialects, A Classic Reference Tool On The Kurdish Dialects First Published In 1909, Asian Educational Services, 2003 - 98 sayfa, s.6
- ↑ Ayyoubi, Kerim Rakhmanovich & Smirnova, Iraida Anatolʹevna / Ed. Yusupova, Zare Aliyevna (1998), The zaza dialect of the Kurdish Language (Dersim), Moscow: Center for Kurdish Studies, 102 r. (И.А.Смирнова, К.Р.Эйюби. Курдский диалект заза /Отв. ред. З. А. Юсупова. М.: Центр курдских исследований, 1998. 102 с.)
- ↑ Gülşat Aygen, Zazaki/Kirmanckî Kurdish
- ↑ "THE POSITION OF ZAZAKI AMONG WEST IRANIAN LANGUAGES" (İngilizce). http://azargoshnasp.net/languages/zazaki/zazakipositionof.pdf. Erişim tarihi: 10 Nisan 2013.
- ↑ Zazaki, Omniglot
- ↑ http://www.ethnologue.com/family/17-21
- ↑ Tîrêj Dergisi Sayı: 1, İzmir 1979
- ↑ Hêvî Dergisi, sayı: 1, Paris 1983, s. 67-198
- ↑ Dr. Zülfü Selcan, Zazaca Alfabe ve alfabetik sıralama. Berlin, 05.11.2011
- 1 2 3 4 Keskin, Mesut. Zazaca Üzerine Notlar
- ↑ Documentation for ISO 639 identifier: zza
- ↑ Paul, Ludwig: Zazaki - Versuch einer Dialektologie. Reichert Verlag, 1998, Wiesbaden.
- ↑ Keskin, Mesut: Zazaca Üzerine Notlar
- ↑ Horn, Paul: Grundriss der Neupersischen Etymologie. Strassburg. 1893
- ↑ Prods Oktor Skjærvø: Introduction to Pahlavi
- ↑ Korn, Agnes: Counting sheep and camels in Balochi
- ↑ Wolfgang, Schulze: Northern Talysh. Lincom Europa. 2000. (Sayfa 35)
- ↑ http://mcadams.posc.mu.edu/txt/ah/Persia/Behistun_txt.html
- ↑ http://www.parsianjoman.ir/fa/wp-content/uploads/2015/05/ENGLISH-AVESTA-DICTIONARY.pdf
- ↑ https://borissoff.wordpress.com/2013/02/12/was-scythian-an-iranian-language/
- ↑ Kurij, Seyidxan. "Zazalar ve Zazaca Yazını". Zazaki.net. 3 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20131203002627/http://www.zazaki.net/file/zazalar_v...pdf. Erişim tarihi: 20 Kasım 2013.
- ↑ Lezgin, Roşan. "Modern Kırmancca (Zazaca) Edebiyatı". Zazaki.net. 25 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20160125002919/http://www.zazaki.net:80/haber/modern-kirmancca-zazaca-edebiyati-851.htm. Erişim tarihi: 20 Kasım 2013.
Ek okuma
- Extra, Guus. and Gorter Durk. (2001) The Other Languages of Europe.
- Raymond Gordon, Jr. (2005) Editor. Ethnologue: Languages of the World. Fifteenth Edition. (Zazaca’nin Siniflandirilmasi.)
- Paul, Ladwig. (1998) The Position of Zazaki Among West Iranian languages. (Zazaca’nin Siniflandirilmasi.)
- http://www.zazaki.de , Zazas and Zazaki. (Zaza Edebiyatı)
- Paul, Ludwig: Zazaki - Versuch einer Dialektologie. Reichert Verlag, 1998, Wiesbaden.
- Grûba Xebate ya Vateyî, Rastnuştişê Kirmanckî (Zazakî), Vate yayınları, İstanbul 2005
- Prof. Dr. Orhan Türkdoğan, Doğu - Güneydoğu ve Kimlik Yapısı-II